شبکه اتریوم یکی از محبوب ترین بلاک چین هایی است که در بازار ارز دیجیتال وجود دارد که از الگوریتم گواه اثبات کار برای اجماع خود استفاده می کند. این نوع شبکه از استانداردهای مختلفی استفاده می کند که معروف ترین آن، استاندارد ERC-20 است. اینکه این استانداردها چه تفاوتی با دیگر استانداردهای موجود داشته و هر یک چه مزایا و معایبی برای شبکه بلاک چین دارد را در این مقاله بررسی می کنیم. برای آشنایی بیشتر با شرایط استانداردهای اتریوم، تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.

استانداردهای اتریوم چیست؟

اتریوم دومین رمزارز برتر در بازار ارز دیجیتال است که علاوه بر توکن اتر، سرویس های زیادی داشته که یکی از این سرویس ها، قابلیت نوشتن توکن بر روی شبکه اتریوم است که از قالب قراردادهای هوشمند برای نوشتن این توکن ها، استفاده می کند. توکن های استاندارد ERC، این قالب ها را نشان می دهد. استانداردهای شبکه بلاک چین اتریوم، شامل دستورالعمل ها و الگوریتم هایی برای ساختن توکن در شبکه اتریوم است. از جمله این دستورالعمل ها می توان به توسعه دهندگان اتریوم و قوانینی که برای جامعه دومین شبکه محبوب ارزهای دیجیتال نوشته می شود، اشاره کرد.

در حال حاضر استانداردهای توکن بسیاری وجود دارد که هر یک ویژگی های خاص خود را دارد. در مورد پلتفرم اتریوم، یک پروپوزال یا همان EIP وجود دارد که این پروپوزال شامل ویژگی های پروتکل و استانداردهای قراردادها می شود. هر زمان که EIP تایید شود، تبدیل به استاندارد ERC می شود.

استانداردهای ERC شبکه اتریوم چیست؟

استانداردهای ERC به عنوان پیشنهادهای بهبود اتریوم (EIP) معرفی می شوند. اعضای جامعه در مورد بهبودهای پیشنهادی بحث می کنند و EIP ها را پس از طی یک فرآیند استاندارد تایید می کنند.

استانداردهای ERC زیادی وجود دارد که همگی در سه دسته توکن به شرح زیر دسته بندی می شوند:

توکن های تعویض پذیر یا Fungible tokens: این توکن ها به دلیل معادل بودن قابل تعویض هستند. برای درک بهتر توکن های قابل تعویض، نمونه ای از اسکناس دلار را در نظر می گیریم. اسکناس دو دلاری را می توان آزادانه مبادله کرد زیرا ارزش یکسانی دارند و قابل تعویض هستند.

توکن‌های غیرقابل تعویض یا Non-fungible tokens: این توکن‌ها - که معمولاً با نام NFT شناخته می‌شوند - برای نشان دادن توکن‌های منحصربه‌فرد استفاده می‌شوند و نمی‌توان آنها را از نظر ارزش برابر با توکن دیگری در نظر گرفت، زیرا در نوع خود بی نظیر است.

توکن نیمه قابل تعویض یا Semi-fungible token: این استاندارد بهترین در هر دو دنیا محسوب می شود. این توکن ها نه منحصر به فرد هستند و نه قابل تعویض. برای درک بهتر این توکن، مثالی از بازی را در نظر بگیرید که در آن یک شی درون بازی، مانند یک ماشین، می تواند چندین نسخه داشته باشد که هر کدام متعلق به بازیکنان مختلف است. آنها NFT نیستند زیرا منحصر به فرد نیستند، زیرا ماشینی که متعلق به یک بازیکن است مانند ماشین بازیکن دیگر است اما از نظر شناسه ماشین متمایز است.

همان طور که گفته شد، استانداردهای ERC همان EIP های نهایی شده ای بوده که مجموعه ای از استانداردهایی هستند که برای توسعه دهندگان اتریوم می توان از آن استفاده کرد. تمامی قراردادهای هوشمندی که با استفاده از استاندارد ERC ساخته می شوند دارای یک رابط مشترک بوده که می توان از آن برای ارتباط گرفتن با دیگر قراردادها استفاده کرد. برای اینکه هر یک از استانداردهای ERC را متمایز کنند، آن را با یک عدد نمایش می دهند. این عدد نشان دهنده شماره طرح پیشنهادی و پروپوزالی است که توسط افراد پیشنهاد شده است.

در این میان معروف ترین استانداردی که برای اتریوم استفاده می شود، همان استاندارد ERC-20 است که در جامعه رمزارزها قرار دارد و بیشتر توکن های ایجاد شده بر بستر پلتفرم اتریوم قرار دارد. استفاده از استانداردها در نوشتن قراردادهای هوشمند یک توکن اجباری نیست اما استفاده از این استانداردها این قابلیت را به کاربران می دهد تا با دیگر کیف پول ها، صرافی و قراردادهای هوشمند کار کنند. در ادامه به معرفی بهترین استانداردهای اتریوم می پردازیم.

• ERC-20
• ERC-223
• ERC-621
• ERC-721
• ERC-777
• ERC-1155
• ERC-1400

استاندارد ERC-20 اتریوم چیست؟

یکی از بهترین استانداردهای اتریوم، استاندارد ERC-20 است که از سال 2015 مطرح شد و به صورت رسمی در سپتامبر 2017 تایید شد. این استاندارد شروع خوبی برای استاندارد شدن توکن بود. البته استاندارد ERC-20 بر اکوسیستم اتریوم مسلط شده و جزو محبوب ترین استانداردهای توکن در شبکه اتریوم است. توکن استاندارد ERC-20 در پروژه هایی همچون ایاس و بنکور استفاده شده که دارای 6 عملکرد است:

• انتقال از حساب: این عملکرد مانند عملکرد انتقال بوده، منتها با این تفاوت که هر انتقال بعد از عرضه اولین توکن است.

• انتقال: همان طور که از نامش مشخص است عملکرد ارسال توکن ها از عرضه اولیه توکن به کیف پول کاربر امکان پذیر می شود. این نوع عملکرد، آدرس گیرنده و تعداد توکن هایی که باید منتقل شوند را مشخص می کند.

• موجودی کل: موجودی کل تنها یکبار و در شروع پیدایش توکن اجرا می شود. این نوع عملکرد تنها تعداد کل توکن های موجود را تعیین می کند که هرگز نمی توان آن را تغییر داد.

• موجودی حساب: در این عملکرد می توان مشخص کرد که چه مقدار توکن در حساب وجود دارد.

• تایید: این نوع عملکرد، موجودی توکن های تراکنش را در مقابل کل موجودی توکن بررسی می کند.

• اجازه: این نوع عملکرد بررسی می کند که آیا حساب کاربر دارای توکن کافی برای پرداخت تراکنش است یا خیر.

البته این نکته را در نظر داشته باشید که تمامی استانداردهای ERC-20 یک روش انقلابی در توسعه ICO بود. در این میان هزاران توکن ERC-20 رشد و توسعه پیدا کرده اند که به غیر از مزیت هایی خود، فاقد هر گونه ایراد و نقصی است. اما باید در نظر بگیرید که این نوع استاندارد، یک مشکل اساسی دارد که در ادامه توضیح خواهیم داد.

مشکل استاندارد اتریوم نوع ERC-20 چیست؟

یکی از استانداردهای اتریوم، ERC-20 بوده که مشکل آن مرتبط به عملکرد انتقال توکن ها بین حساب ها بود. این نوع استاندارد از دو روش ارسال توکن حمایت می کند که شامل انتقال یا تایید به همراه انتقال از حساب است. به طور مثال زمانی که می خواهید توکن ها را به آدرس کیف پول یک فرد دیگری منتقل کنید، عملکردی که باید مورد استفاده قرار دهید، عملکرد انتقال است. با استفاده از این عملکرد، موجودی حساب شما و موجودی حساب شخص دیگر برای تعداد توکن های ارسالی بررسی می شود.

اما در مورد توکن های استاندارد ERC-20، روش صحیح واریزهای قرارداد هوشمند، استفاده از عملکرد تایید به علاوه انتقال حساب است. البته تایید به قرارداد هوشمند این قابلیت را می دهد تا از موجودی حساب شما کم کند. بنابراین در عملکرد انتقال از حساب، توکن ها از حساب شما به قرارداد هوشمند منتقل خواهد شد.

مشکلی که این استاندارد دارد این است که به صورت آنی مشخص نبود که کدام یک از تراکنش هادر قراردادهای هوشمند استفاده می شود. بنابراین میلیون ها دلار در زمان انتقال توکن ها از دست می رفت. البته انجام دو تراکنش به جای استفاده از یک تراکنش، هزینه تراکنش را چند برابر می کرد و به صورت طبیعی زمان پردازش نیز افزایش می یافت.

استاندارد ERC-223 اتریوم چیست؟

همان طور که گفته شد، مشکلی که استاندارد ERC-20 داشت، این است که توکن های ERC-20 را می توان به آدرس هایی که از ERC-20 حمایت نمی کنند، نیز ارسال کرد. این روش موجب از دست رفتن تعداد بسیاری از توکن ها می شود. این نکته را در نظر داشته باشید که تمام قراردادهای هوشمند اتریوم، از استاندارد ERC-20 حمایت نمی کند. البته این مشکل نیز وجود دارد که چنین مکانیزم بازدارنده، برای جلوگیری کاربران از ارسال توکن های ERC-20 به این نوع از آدرس ها وجود ندارد. پس شبکه تراکنش را تایید کرده و توکن ها به آدرس مورد نظر ارسال خواهد شد اما از آنجایی که براساس استاندارد نیست، به صورت مداوم مسدود می شود.

استاندارد ERC-223 برای جلوگیری از این شرایط و ارائه بهبودهای دیگر ایجاد شد. این استاندارد عملکردهای انتقال و انتقال از حساب را به یک عملکرد واحد به نام ذخیره سازی توکن ترکیب کرده است. این نوع عملکرد تنها توسط قراردادهای دریافت کننده ای قابل استفاده است که روش کار با توکن ارسال شده را مشخص کرده است. هر دو عملکرد، یک لایه حسابرسی جدید اضافه خواهد کرد که مانع از بین رفتن سرمایه خواهد شد.

مزایای استاندارد ERC-223 اتریوم

استاندارد ERC-223 تمامی چالش هایی که در مورد استاندارد ERC-20 وجود دارد را برطرف کرده و از جمله مزایایی که می توان برای این استاندارد بیان کرد شامل:

• هیچ توکنی از بین نمی رود: با بروز رسانی هایی که انجام شده است، عملکرد انتقال برای قراردادهای هوشمند انجام می شود، کاربران می توانند تمامی مراحل انتقال را برای تمامی کیف پول و قراردادهای هوشمند امکان پذیر کنند و از این طریق دیگر هیچ توکنی از بین نمی رود.

• عدم حمایت از انواع توکن های ورودی: منظور از این عبارت این بوده که توسعه دهندگان قرارداد هوشمند، این امکان را دارند که توکن های ورودی که پشتیبانی نمی شود را، نپذیرند.

• ارزان شدن تراکنش ها: مزیت استاندارد اتریوم از نوع ERC-223 این است که به قراردادهای هوشمند این قابلیت را می دهد تا تایید به جای دو تراکنش را با یک تراکنش امکان پذیر کرده که در این حالت انرژی کمتری نیاز است.

استاندارد ERC-621 اتریوم

از دیگر استاندارد اتریوم که در سال 2017 معرفی و تایید شد، استاندارد ERC-621 بوده که در واقع توسعه ای بر روی استاندارد ERC-20 است. در استاندارد ERC-20، می توان میزان کل توکن های در حال گردش را تغییر داد. در استاندارد ERC-20 تنها یکبار عرضه توکن امکان پذیر است.

استاندارد ERC-721 اتریوم

این استاندارد با دیگر استانداردهای اتریوم متفاوت بوده و هر یک از این نوع استانداردهای توکن، برای کاربران ارزش خود را خواهد داشت. توکن های NFT، از جمله توکن هایی هستند که هیچ شباهتی با یکدیگر نداشته و می توانند فرصت های جدید ایجاد کنند. اما استاندارد ERC-20 مشابه با یکدیگر بوده و هیچ اختلافی بین آنها وجود ندارد. مهم ترین کاربردی که می توان برای استاندارد ERC-721 بیان کرد، بازی کریپتوکیتیز است. مزیت های بی شماری می توان برای غیر قابل تفویض بودن توکن ها برشمرد.

توکن های ERC-721 می توانند در هر تبادلی استفاده شوند، اما ارزش توکن به دلیل منحصر به فرد بودن و کمیاب بودن آن است. برنامه هایی که از استاندارد ERC-721 استفاده می کنند، می توانند مالکیت یک دسته از موارد را ثبت کرده و آن را به حساب با نام مستعار اختصاص دهند. در این حالت نیازی به اعتماد به برنامه نبوده و تنها می توانید روش عملکرد را بخوانید.

درواقع این استاندارد برای پیاده‌سازی توکن‌های منحصربه‌فرد که مجموعه‌های ارزشمند را نشان می‌دهند استفاده می‌شود. قراردادهای هوشمند ERC-721 باید دارای هشت عملکرد اجباری و دو عملکرد اختیاری برای مطابقت با استاندارد ERC-721 باشد. این استاندارد مقدار مشخصی از توکن‌ها و عملکردهای غیرقابل تعویض را برای شناسایی مالک NFT و انتقال مالکیت NFT از یک نهاد به نهاد دیگر تعریف می‌کند.

محدودیت های ERC-721

ERC-721 اولین استانداردی بود که با توکن غیرقابل تعویض مقابله کرد و پس از عرضه بازی کریپتوکیتیز (CryptoKitties) به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. این بازی شبکه اتریوم را مسدود کرد زیرا هر انتقال مالکیت به یک تراکنش نیاز داشت که منجر به انبوهی از تراکنش‌ها می‌شد. یکی دیگر از محدودیت های ERC-721 این است که پس از استقرار قرارداد، هیچ توکن دیگری نمی توان به آن اضافه کرد، به این معنی که برای هر NFT جدید، یک قرارداد جدید باید مستقر شود.

استاندارد ERC-777 اتریوم

از دیگر استانداردهای اتریوم، استاندارد ERC-777 بوده که نسخه بهبود یافته استانداردهای ERC-20 و ERC-223 است. مزیتی که این استاندارد دارد این است که مانع از دست رفتن سرمایه می شود و از یک عملکردی به نام send استفاده می کند که دو تراکنش در ERC-20 را به یک تراکنش کاهش می دهد. در این حالت هزینه ها کم و عملکرد افزایش می یابد.

جهت آشنایی با توکن های برتر اتریوم بر روی لینک مربوطه کلیک کنید.

کاربردی که می توان برای این استاندارد بیان کرد، این است که می توانند اپراتور خود را مشخص کنند. این گزینه به کاربران این امکان را می دهد تا آدرس هایی را مشخص کنند که در هر لحظه این قابلیت را داشته تا ارسال کرده و بسوزانند و در هر لحظه این امکان را خواهند داشت تا آن را متوقف کنند.

استاندارد ERC-1155 اتریوم

از دیگر استانداردهای اتریوم، ERC-1155 بوده که توسط شرکت Enjin ساخته شده است که هدف آن ایجاد دارایی های قابل تعویض و غیر قابل تعویض بر روی شبکه اتریوم است. از طریق شبکه اتریوم، توکن های مبتنی بر این استاندارد امن، قابل خرید و فروش و غیر قابل هک است. با استفاده از این استاندارد معاملات کارآمدتر و تراکنش های بیشتری فراهم می شود که نتیجه آن صرفه جویی در هزینه هاست. این استاندارد، توکن های کاربردی و توکن های غیرقابل تعویض را امکان پذیر می کند.

استاندارد ERC-1155 نوعی استاندارد مبتنی بر شبکه اتریوم است که ویژگی های دو استاندارد شبکه اتریوم و ERC-721 و ERC-20 را با یکدیگر ترکیب می کند. در حال حاضر این استاندارد به توکن های تعویض پذیر و غیر قابل تعویض و نیمه تعویض پذیر تقسیم می شوند. به عبارت ساده تر استاندارد ERC-1155 می تواند بر محدودیت های ERC-20 و ERC-721 غلبه کند. این استاندارد، قرارداد هوشمند را ملزم به اجرای شش عملکرد اجباری و چهار رویداد می‌کند. استاندارد ERC-1155 می تواند توکن های قابل تعویض و غیرقابل تعویض را از یک قرارداد هوشمند مدیریت کند. توکن‌های نیمه قابل تعویض به‌عنوان توکن‌های قابل تعویض شروع می‌شوند که می‌توانند به راحتی با توکن‌های دیگر معامله شوند. با این حال، بعداً می توان آنها را به NFT تبدیل کرد. آنها برای تجارت چندین توکن به طور همزمان استفاده می شوند.

برای درک بهتر، مثالی از بازی را در نظر بگیرید که در آن بازیکن یک تفنگ دستی را باز می کند که یک دارایی در بازی است. در آن زمان، بازیکن می‌تواند به راحتی آن را با بازیکنان دیگری که دارای همان تفنگ هستند مبادله کند، اما پس از یک سطح مشخص، آن تفنگ دستی طبق قرارداد هوشمند به شعله‌افکن ارتقا می‌یابد و اکنون این به NFT تبدیل شده است.

استاندارد ERC-1400 اتریوم

از دیگر استانداردهای اتریوم، می توان به ERC-1400 بوده که برای اوراق بهادار استفاده می شود. توکنیزه کردن اوراق بهادار، مساله ای است که چندین سال بوده که ذهن کاربران را مشغول خود کرده است. از دیگر قابلیت هایی که بلاک چین دارد این است که تراکنش های مربوط به اوراق بهادار را در سراسر جهان ثبت کند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه آموزش ارز دیجیتال، بر روی لینک کلیک کنید.

کلام آخر

در این مقاله به معرفی استانداردهای اتریوم پرداختیم و متوجه شدید که شبکه بلاک چین اتریوم از پرطرفدارترین های شبکه های ارز دیجیتال است که استفاده از آن مزایای بی شماری به همراه دارد. بزرگترین مزیتی که این شبکه به همراه دارد، همان قراردادهای هوشمند است. برای ایجاد این قراردادهای هوشمند، باید از الگوریتم و دستورالعمل های پذیرفته شده در این شبکه استفاده کرد.

«بلاک چین فناوری است و بیت کوین صرفاً اولین تجلی جریان اصلی پتانسیل آن است.» این را مارک کنیگسبرگ، که یکی از معتقدان مشهور به بلاک چین است نقل می‌ کند و اکنون که بیش از هزاران ارز دیجیتال در جهان وجود دارد، این بیانیه چقدر درست است. در این مطلب به مقایسه کاردانو و ریپل، نحوه کارکرد آن ها و موارد مربوط به هر ارز می پردازیم.

درست است که بیت کوین اولین قدم ورود به بازار بلاک چین بود اما اکنون، سکه ها، سیستم ها و فعالیت های متعدد دیگری به این تکنیک ملحق شده اند و سرمایه گذاری در این زمینه را به بهترین شکل ممکن برای داشتن بهترین شانس سود در آینده انجام می دهند. کاردانو و ریپل هر دو پلتفرم‌ های بلاک چین ارز دیجیتال هستند که رقیب یکدیگر محسوب می شوند. هر دو یکی از بهترین سیستم هایی هستند که کاربران فعال زیادی از آنها پشتیبانی می کنند.

کاردانو چیست؟

Cardano یک بلاک چین عمومی است که از پروتکل اثبات سهام به نام Ouroboros استفاده می کند. این پلتفرم که یک شبکه غیرمتمرکز است، توسط چارلز هاسکینسون، که یکی از بنیانگذاران اتریوم است، در سال 2015 کشف شد.

این شرکت دارای ارز دیجیتال مخصوص به خود است که ADA نام دارد. این نام تحت تأثیر آدا لاولیس که یک ریاضیدان بود و به عنوان اولین برنامه نویس کامپیوتر جهان شناخته می شود، انتخاب شده است. یک تراکنش انجام شده روی پلتفرم کاردانو به طور متوسط حدود 5 تا 7 دقیقه طول می کشد. درک این پلتفرم نسبتاً راحت تر از سایر پلتفرم های موجود در بازار است. بنابراین از مبتدی تا حرفه ای می توانند از آن استفاده کنند.

از آنجایی که کاردانو از پروتکل POS (اثبات سهام) پیروی می کند، نمی توان آن را استخراج کرد، بلکه در عوض استیک می شود. این پروتکل نسبت به پروتکل محبوب دیگر که اثبات کار نامیده می شود (Proof of work) انرژی کمتری مصرف می کرد. این شرکت ادعا می کند که به دلیل استفاده از PoS و Ouroboros، پایدارترین بلاک چین از نظر زیست محیطی است.

ریپل چیست؟

ریپل یک شبکه پرداخت ارز دیجیتال منبع باز و همچنین یک تسویه سریع است که سیستمی برای انتقال وجوه به شمار می آید. این شبکه با در نظر گرفتن سیستم پرداخت معمولی بلاک چین طراحی شده است و چیزی که آن را از سایرین جدا می کند این است که سیستم های پرداخت مختلف را به هم متصل می کند.

این شبکه سکه مخصوص به خود به نام XRP دارد. اگرچه Ripple و XRP اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند اما هر دو کاملاً متفاوت هستند. ریپل شرکت پشت XRP است. کارمزد تراکنش در پلتفرم ریپل بسیار کم است. به طور تقریبی، معادل 1/1000 سنت است که از هر تراکنش انجام شده در سایت برداشت می شود.

شرکت پشت پلتفرم ریپل، OpenCoin است که در اواخر سال 2013 به آزمایشگاه های ریپل تبدیل شد. این شبکه یک سیستم انتقال پرداخت جهانی است که برخی از بانک های محبوب و سایر پلتفرم های مالی به آن متصل هستند. سرمایه گذاری در توکن اصلی خود، یعنی XRP، یک سرمایه گذاری کم ریسک با پیش بینی سودآوری در آینده برای صاحبان آن در نظر گرفته می شود.

ADA چگونه کار می کند؟

کاردانو و ADA از سال 2017 در حال فعالیت است. کاردانو شباهت‌هایی با اتریوم دارد، زیرا توسعه دهندگان Cardano می‌ توانند dAppهایی را تهیه کنند که توسط توکن ADA ارائه می ‌شوند. اما چیزی که کاردانو را از اتریوم متمایز می ‌کند این است که از یک رویکرد آکادمیک مبتنی بر مقاله برای تکرار استفاده می ‌کند. کاردانو از داده ‌های بررسی شده براساس گزارش‌ های آکادمیک استفاده می‌ کند تا فرصت‌ هایی را برای چگونگی تنظیم و تغییر کاردانو برای موفقیت آینده پیدا کند.

کاردانو همچنین از سیستم اجماع اوروبوروس برای عملیات استفاده می کند. این مکانیسم اثبات سهام به رهبران اسلات اجازه می دهد تا ADA را به عنوان پاداش در ازای تأیید تراکنش ها دریافت کنند. این سیستم به بسیاری از رهبران این امکان را می‌دهد تا ارز را استخراج کنند، به علاوه نیازی به آنلاین بودن افراد زیادی برای فرآیند استخراج در مقایسه با سایر ارزها ندارد. این موضوع مانع ورود را کاهش می دهد و تولید کاردانو را آسان تر می کند.

XRP چگونه کار می کند؟

ریپل یا XRP در سال 2012 به عنوان یک سیستم طراحی شده برای انتقال یکپارچه ارزهای فیات شکل گرفت. موسسات مالی می توانند از XRP برای تکمیل نقل و انتقالات پولی فرامرزی استفاده کنند. یک فرد در یک کشور می تواند یک ارز فیات را به XRP تبدیل کند که به شخص دیگری منتقل می شود و دوباره به ارز فیات در منطقه محلی خود تبدیل می شود. این کار اجازه می دهد مدیریت ارزهای فیات سریع تر، کم هزینه تر و به طور بالقوه ایمن تر باشد.

ریپل دسترسی به بلاک چین خود را محدود به تایید کننده های مؤسس می کند که اجازه می دهند تراکنش ها به جلو حرکت کنند. افراد می توانند از طریق گره های منحصر به فردی که مجوز اعتبارسنجی فعالیت های زنجیره را دریافت می کنند، به بلاک چین دسترسی داشته باشند. بلاک چین ریپل به گونه ای طراحی شده است که برای بانک ها و سایر ارائه دهندگان خدمات مالی قابل دسترسی باشد. این امر بر سادگی در مدیریت نقل و انتقالات پولی با اطمینان از اینکه (فقط کسانی که نظارت بر پرداخت پول دارند می توانند از آنها استفاده کنند)، تأکید می کند.

مقایسه کاردانو و ریپل

یکی از موارد مقایسه کاردانو و ریپل در این است که ارز دیجیتال کاردانو ADA است، در حالی که ارز دیجیتالی که ریپل ارائه می دهد XRP نام دارد. زبان های این پلتفرم نیز متفاوت است. کاردانو به زبان Haskell و ریپل به زبان ++C نوشته شده است.

مورد دیگر مقایسه کاردانو و ریپل در این است که کاردانو یک پلتفرم بلاک چین شناخته شده است که از سال 2016 مورد استفاده قرار گرفته است. این پلتفرم نه تنها به عنوان یک صرافی ارزهای دیجیتال استفاده می شود، بلکه ارز دیجیتال خود را نیز برای ارائه در بازار دارد. نام کاردانو از جرولامو کاردانو که یک ریاضیدان تاثیرگذار در دهه 1500 بود، گرفته شده است. سیستم کریپتوکارنسی کاردانو ادعا می کند که آنها نسل سوم بلاک چین هستند، به این معنی که می توانند مشکلات نسل دوم را حل کنند.

ریپل یک شبکه ارز دیجیتال است که در آن افراد می توانند تسویه حساب ها را انجام دهند، انواع مختلفی از ارزهای دیجیتال را مبادله کنند و به طور کلی یک پروتکل پرداخت داشته باشند. این شبکه توسط آزمایشگاه ریپل که در ایالات متحده مستقر است طراحی شده است. پورتفولیوی شبکه بسیار متنوع است. هدف اولیه این شرکت ارائه یک شبکه پرداخت بزرگ بود و چند سال بعد آنها ارز دیجیتال خود را راه اندازی کردند و اکنون یکی از محبوب ترین سیستم های تراکنش پرداخت است.

کاردانو و ریپل هر دو به شرکت ‌کنندگان و کاربران اجازه می‌ دهند پول و ارز انتقالی خود را مدیریت کنند اما این دو بلاک چین تفاوت‌ های قابل توجهی در رویکردشان دارند. شبکه کاردانو دارای عملکرد قرارداد هوشمند و پشتیبانی از طیف گسترده ای از برنامه های غیرمتمرکز یا dApps است که با اجماع از طریق سیستم اثبات سهام به دست آمده است. در مقایسه با کاردانو، ریپل در درجه اول برای انتقال پول در سراسر مرزها استفاده می شود، به علاوه از یک بلاک چین استفاده می کند که برای دستیابی به اجماع به گره های مشارکت کننده متکی است. ریپل را نمی توان استخراج کرد، زیرا کل عرضه آن توسط اپراتورهای بلاک چین دیکته می شود و اطمینان حاصل می شود که تنها مقدار لازم سکه در یک زمان در دسترس خواهد بود.

در حالی که کاردانو و ریپل هر دو ارزهای رمزنگاری شده قابل توجه در بازار امروز هستند، اما با استفاده از مکانیسم‌ های مختلفی عمل می‌کنند. در مقایسه کاردانو و ریپل، باید گفت کاردانو برای استفاده عمومی در دسترس است، در حالی که ریپل برای استفاده در بانکداری خصوصی طراحی شده است. ریپل همچنین بر انتقال کارآمد ارزش تمرکز دارد، در حالی که کاردانو عمدتاً بر روی تقویت یک اکوسیستم پر جنب و جوش از برنامه های غیرمتمرکز یا dApps تمرکز می کند.

از دیگر موارد مقایسه کاردانو و ریپل می توان به موارد زیر اشاره کرد:

تاثیرات قیمت

قیمت‌ های بازار کاردانو در مقایسه با سایر ارزهای دیجیتال به روش‌ های مشابهی تحت تأثیر قرار می‌ گیرد. این قیمت ها براساس تقاضای بازار و شرایط عمومی بازار تغییر می کند.

قیمت‌ های ریپل از طریق کاهش تورم تغییر می ‌کنند و زمانی رخ می ‌دهد که قیمت کالاها کاهش می ‌یابد و منجر به افزایش قدرت خرید می ‌شود. در حالی که حداکثر عرضه 100 میلیارد توکن ریپل در بازار وجود دارد، بخشی از این توکن ها باید در هر تراکنش از بین بروند تا حداکثر عرضه موجود تنظیم شود.

استخراج

در حالی که می توانید کاردانو را از طریق استیک استخراج کنید، نمی توانید همین کار را برای ارز دیجیتال ریپل یعنی XRP انجام دهید. ریپل از سیستمی استفاده می ‌کند که در آن سازندگان ارز، توکن‌ ها را ضرب کرده و در اختیار بانک‌ ها و سایر طرف‌ های شرکت‌ کننده قرار می ‌دهند. هیچ شرکت کننده دیگری قادر به استخراج توکن ریپل نیست.

زمان معامله

یکی دیگر از پارامترهای مقایسه کاردانو و ریپل در مورد زمان معامله است. زمان لازم برای تکمیل تراکنش براساس واحد پولی متفاوت خواهد بود. در بیشتر موارد می توانید تراکنش را با کاردانو در کمتر از یک دقیقه انجام دهید. اما از آنجایی که برای اطمینان از برگشت ناپذیری کامل معامله، نقل و انتقالات بیشتری در زنجیره ضروری است، ممکن است این کار تا بیست دقیقه طول بکشد تا تراکنش کاملاً ایمن باشد.

ریپل خیلی سریعتر کار می کند، زیرا مدیریت معاملات کمتر از یک دقیقه طول می کشد. یک دقیقه اغلب حداکثر مدت زمانی است که یک انتقال در شبکه ریپل طول می کشد. بازه زمانی به طور قابل توجهی کوتاهتر از آنچه که در هنگام تلاش برای پرداختن به یک انتقال بانکی سنتی انتظار می رود است.

اعتبار سنجی

کاردانو برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها در شبکه از پروتکل اجماع اثبات سهام اوروبوروس استفاده می کند. پروتکل اجماع اثبات سهام اوروبوروس در مقایسه با سایر شبکه ‌ها از جمله اتریوم و یا بیت‌ کوین بی‌ نهایت مقیاس‌ پذیر و کارآمد می باشد. در همین حال، ریپل از مکانیزم اثبات سهام مانند کاردانو و یا سیستم اثبات کار مانند بیت کوین استفاده نمی کند. در مقابل، ریپل نیز متکی به پروتکل اجماع برای تایید موجودی حساب ها و تراکنش های درون شبکه خود می باشد. در واقع ریپل مجموعه‌ ای از اعتبارسنجی ‌ها را که تراکنش‌ های شبکه را تأیید می کنند، انتخاب می کند. همچنین انتظار می‌رود که در رابطه با میزان غیر متمرکز بودن آن، سوالاتی ایجاد کند. در حالی که این احتمال وجود دارد که چنین چیزی باشد، باید این مورد را نیز در نظر داشت که مرکزی بودن نه تنها اشتباه نیست، بلکه باعث کارآمدتر شدن برخی از فرآیند ها می شود.

چه چیزی کاردانو و ریپل را شبیه هم می کند؟

در کنار بیان تفاوت ها و مقایسه کاردانو و ریپل شاید بد نباشد به شباهت های آن ها نیز اشاره کنیم.

ارزش ها

این توکن ها برای استفاده افراد در بازار امروزی آسان است. ارزش کاردانو تا سپتامبر 2021 حدود 2 دلار بود، در حالی که ارزش بازار آن حدود 65 میلیارد دلار است. ریپل یا XRP دارای ارزشی در حدود 90 سنت با سقف 40 میلیارد دلار است. این دو ارز دارای روند قیمتی مشابهی هستند، زیرا در اکثر شرایط ارزش آنها با هم افزایش و کاهش می یابد.

انرژی کمتر

طراحی استفاده از Cardano و Ripple تضمین می کند که آنها به اندازه بیت کوین انرژی مصرف نخواهند کرد. کاردانو نیاز به سیستم ماینینگ نداشته و از الگوریتم دیگری قدرت میگیرد. دسترسی ریپل نیز محدود است و تضمین می کند که برای تراکنش های مختلف از توانی بیش از حد لازم استفاده نمی کند.

ریپل هولد کنیم یا کاردانو؟

ریپل و کاردانو پلتفرم های متفاوتی هستند. یکی برای پرداخت و دیگری برای بلاک چین است. کاردانو با کار کردن بر روی پروتکل‌های اثبات سهام، آن را تبدیل به یکی از سریع‌ ترین و بزرگ ترین شرکت‌ های جهان در زمینه کریپتو می کند. در حالی که XRP به عنوان یک رمز ارز، توسط ریپل توسعه یافته است و زمان تراکنش آن در مقایسه با شرکت های کریپتویی دیگر بسیار کمتر هست. این رمز ارز را می توان به عنوان یکی از سریع ترین و کم هزینه ترین ارزهای دیجیتال در نظر گرفت. XRP دارای بیش از 150 بانک متصل به خود و مجوز ISC می باشد، در حالی که کاردانو دارای مجوز Apache است. کاربران می‌توانند تحت تصمیمات شخصی و یا تقلید از سرمایه‌ گذاری‌ های موفق ‌ترین اعضای جامعه، سرمایه ‌گذاری کنند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه آموزش ارزهای دیجیتال، بر روی لینک کلیک کنید.

جدول مقایسه کاردانو و ریپل

صرافی بایننس در سال 2017 توسط چانگ پنگ ژائو در کشور چین تاسیس شد. (البته دفتر مرکزی آن هم اکنون در این کشور نمی باشد.) این صرافی از نظر حجم و ارزش معاملات بالاترین رتبه را بین تمام صرافی های موجود دارد و بنابراین می توان آنرا محبوب ترین صرافی ارزهای دیجیتال در سراسر جهان دانست. این صرافی دارای رمزارز بومی خود به نام بایننس کوین می باشد که استفاده های مختلفی در پلتفرم صرافی دارد و همینطور این رمزارز هم اکنون از نظر ارزش بازار در بین ده ارز دیجیتال برتر قرار دارد. در این مقاله قصد داریم کلیاتی را درباره کار با صرافی بایننس توضیح داده و روش کار با آن را نیز برای شما تشریح کنیم.

صرافی بایننس چیست؟

قبل از اینکه به معرفی صرافی بایننس بپردازیم باید این نکته مهم را در نظر داشته باشید که فرآیند احراز هویت در این صرافی اجباری شده و برای برخی از کشورهای تحت تحریم از جمله ایران، معامله گران و تریدرهای ایرانی نمی توانند فرآیند احراز هویت را انجام دهند. بنابراین بهتر است برای جلوگیری از مسدود شدن حسابتان در این صرافی از جایگزین های دیگری استفاده کنید.

بایننس بزرگترین صرافی آنلاین است که در آن کاربران می توانند ارزهای دیجیتال را معامله کنند. این صرافی ارز دیجیتال از رایج ترین ارزهای رمزنگاری شده پشتیبانی می کند. بایننس یک کیف پول ارز دیجیتال برای معامله گران فراهم می کند تا وجوه الکترونیکی خود را ذخیره کنند. این صرافی همچنین دارای خدمات پشتیبانی برای کاربران برای کسب سود یا تراکنش با استفاده از ارزهای دیجیتال است.

صرافی بایننس که عمدتاً برای تجارت کریپتو به کریپتو شناخته شده است (تجارت بین دو جفت ارز رمزنگاری شده) دارای هزینه تراکنش مناسبی برای مبادلات ارزهای دیجیتال است. نقدینگی بالایی دارد و به کاربرانی که با توکن‌های ارز دیجیتال BNB پرداخت می‌کنند، تخفیف‌هایی ارائه می‌دهد.

بایننس با استانداردهای بالای ایمنی و امنیت و معماری چند لایه و چند خوشه ای، توان پردازشی بالایی را با ظرفیت پردازش حدود 1.4 میلیون سفارش در ثانیه ارائه می‌کند. از تجارت بیش از 600 سکه، از جمله بیت کوین، اتریوم، لایت کوین و توکن های BNB بومی خود پشتیبانی می کند.

برای آشنایی با روش های رفع مسدودی حساب بایننس روی لینک کلیک کنید.

ویژگی ها و مزایای صرافی بایننس

• بالاترین حجم معاملات و در نتیجه بهترین نقدشوندگی
• محیطی کاربر پسند و آسان برای استفاده
• دارای اپلیکیشن تلفن همراه با پشتیبانی از اکثر امکانات سایت
• پشتیبانی از هزاران ارز دیجیتال و امکان معامله نسبت به تعداد زیادی ارز دیجیتال مانند تتر، بیت کوین و اتریوم
• کارمزدهای کم
• مجهز به سیستم احراز هویت دو عاملی
• تیم امنیتی قوی برای مقابله با خطرات هک شدن

معایب صرافی بایننس

• اجباری بودن مراحل احراز هویت و در نتیجه عدم سرویس دهی به کاربران ایرانی
• عدم ارائه خدمات در برخی کشورها مانند چین و محدود کردن خدمات در برخی کشورهای اروپایی

ارز دیجیتال بایننس کوین

بایننس کوین با نماد معاملاتی BNB ارز دیجیتال بومی صرافی بایننس است که در جولای 2017 توسط این صرافی معرفی شد. هر ساله تعدادی از واحدهای این رمزارز در فرآیندی به نام توکن سوزی توسط صرافی از بین می رود. این امر به نوعی باعث افزایش قیمت واحدهای باقی مانده میشود. بایننس کوین در ابتدا بر روی شبکه ی ERC20 اتریوم اجرا می شد اما بعد از ساخته شدن بلاک چین های زنجیره بایننس و زنجیره هوشمند بایننس، به ارز دیجیتال بومی این شبکه ها مبدل شد.

از بایننس کوین برای پرداخت انواع هزینه هایی که کاربر ممکن است برای کار با صرافی بایننس نیاز داشته باشد، استفاده می شود. به عنوان مثال هنگام معامله ی ارزهای دیجیتال در همه ی صرافی ها، درصد کوچکی از حجم معامله به عنوان کارمزد هم از طرف فروشنده و هم خریدار توسط صرافی کسر می شود. با نگهداری مقداری BNB در حساب صرافی بایننس خود، می توانید تعیین کنید که کارمزدهای معاملاتی شما با این رمزارز پرداخت شود. در این صورت کارمزد پرداختی شما شامل تخفیف نیز می شود چرا که در صورت عدم استفاده از این ویژگی، کارمزدهای معاملاتی در بایننس برابر 0.1 درصد است اما در صورت استفاده از BNB برای پرداخت کارمزدها این مقدار به 0.075 درصد کاهش می یابد.

همینطور برای انجام تراکنش روی بلاک چین های زنجیره بایننس و زنجیره هوشمند بایننس، در بسیاری از پلتفرم ها، کارمزدهای تراکنش با ارز دیجیتال BNB پرداخت می شود. به عنوان مثال در بعضی از کیف پول ها شما ممکن است بخواهید مقداری تتر را از کیف پولتان روی پلتفرم بایننس اسمارت چین جابجا کنید اما هزینه این انتقال در قالب BNB از دارایی کیف پول شما کسر می شود و در صورت نداشتن BNB در کیف پول خود ممکن است قادر به انجام تراکنش نباشید.

نحوه ثبت نام در صرافی بایننس

نکته مهم پیش از ثبت نام: برای شروع کار با صرافی بایننس، باید در ابتدا یک مدرک شناسایی غیر ایرانی برای خود تهیه کنید چرا که صرافی بایننس به کاربران ایرانی خدمات ارائه نمی دهد و از آنجا که اخیرا احراز هویت بایننس نیز برای تمامی کاربران صرافی اجباری شده است، کاربران ایرانی تنها در صورتی می توانند از خدمات صرافی استفاده کنند که دارای مدارک شناسایی از کشورهایی باشند که بایننس با آنها مشکلی ندارد. هم چنین باید توجه داشته باشید که با آی پی کشوری که احراز هویت خود را با مدارک شناسایی آن انجام داده اید، به سایت صرافی متصل شوید. به عنوان مثال اگر با مدارک شناسایی کشور برزیل ثبت نام می کنید، باید با استفاده از VPN یا VPS آی پی خود را نیز به کشور برزیل تغییر دهید.

در صورتیکه شرایط فوق را دارا می باشید، می توانیم مراحل ثبت نام را شروع کنیم.

برای شروع به سایت صرافی بایننس مراجعه کرده و در بالای صفحه سمت راست، Register را انتخاب نمایید. در صفحه بعدی، از شما خواسته می شود که ایمیل و پسورد خود را وارد نمایید. این اطلاعات در هر بار لاگین به حسابتان از شما خواسته می شود.

سپس برای اثبات اینکه ربات نیستید، از شما خواسته می شود که معمای امنیتی را حل کنید. بدین منظور باید با نشانگر موس، تکه ی پازل را به جای اصلی خود برگردانید.

در مرحله ی بعد، یک ایمیل تایید به آدرسی که ثبت کرده اید فرستاده می شود که باید کد تایید موجود در این ایمیل را در جای مربوطه بنویسید. در این مرحله شما وارد حساب کاربری خود می شوید که با انتخاب گزینه ی Dashboard، صفحه ای مطابق شکل زیر برایتان ظاهر می شود.

نکته مهم: همانطور که پیش تر نیز ذکر شد، صرافی بایننس اخیرا احراز هویت را برای تمامی کاربران خود اجباری کرده است و همانطور که در شکل فوق نیز مشاهده می کنید، این پیغام در بالای صفحه نیز ظاهر شده است. بنابراین مرحله ی بعدی ثبت نام، طی کردن مراحل احراز هویت است.

برای احراز هویت به دو طریق می توان اقدام کرد. درواقع بعد از طی کردن مراحل احراز هویت، باید یک لایه امنیتی اضافی به حساب خود اضافه کنید. برای این کار دو گزینه ی استفاده از پیامک و یا اپلیکیشن Google Authenticator وجود دارد. به این صورت که برای هربار لاگین به حسابتان و یا برخی کارهای دیگر در داخل پلتفرم صرافی، باید کدی را که از طریق پیامک برایتان ارسال می شود و یا توسط اپلیکیشن ساخته می شود، در قسمت مربوطه وارد نمایید. اکثر کاربران استفاده از اپلیکیشن گوگل را برای کار با صرافی بایننس یا سایر صرافی ها ترجیح می دهند. برای فعال سازی، مطابق شکل زیر گزینه ی Security را انتخاب نمایید.

سپس در صفحه ظاهر شده، رو به روی Google Authenticator، گزینه ی Enable را انتخاب کنید. در صفحه ی بعد از شما خواسته می شود که اپلیکیشن Google Authenticator را در تلفن همراه خود نصب کنید که بعد از انجام این کار می توانید روی گزینه Next کلیک کنید.

در این مرحله اپلیکیشن را در تلفن همراه خود باز کرده و علامت "+" را در گوشه ی سمت راست انتخاب کرده و گزینه ی اسکن بارکد را انتخاب نمایید. سپس در داخل سایت، کد QR نمایش داده شده را اسکن کنید و حتما کلید خصوصی نمایش داده شده در مرحله ی بعد را در جایی یادداشت نمایید. اگر برنامه Google Authenticator از تلفن همراه شما حذف شود، دیگر نمی توانید به حساب بایننس خود متصل شوید مگر اینکه این کلید را در جایی ذخیره کرده باشید و برای اتصال مجدد حسابتان به Google Authenticator از آن استفاده کنید.

در مرحله بعدی، دو کد از شما خواسته می شود. یک کد که توسط اپلیکیشن برای شما ساخته می شود و کد دیگر که از طریق ایمیل و با زدن دکمه ی Get code در صفحه ی نشان داده شده در سایت، به ایمیلتان ارسال می گردد. هر دو کد را در جاهای مربوطه وارد نموده و فعالسازی احراز هویت دو عاملی را به اتمام برسانید.

در ادامه ی آموزش کار با صرافی بایننس، به نحوه ی واریز و برداشت ارزهای دیجیتال در این صرافی خواهیم پرداخت.

بنابراین برای تایید هویت دو عاملی در صرافی بایننس هرگز از شماره موبایل ایران استفاده نکنید.

آموزش ورود به حساب و واریز و برداشت ارزهای دیجیتال در صرافی بایننس

برای ورود مجدد به حساب کاربریتان، در صفحه اصلی سایت بایننس، روی Login کلیک کرده و با وارد کردن ایمیل و رمز عبور خود و حل کردن معمای امنیتی و نوشتن کد اپلیکیشن گوگل، مجدد وارد حساب کاربری خود خواهید شد.

در صفحه داشبورد، با نگه داشتن نشانگر موس روی Wallet و با انتخاب گزینه Fiat and Spot وارد صفحه کیف پول اسپات خود می شوید.

برای واریز ارزهای دیجیتال به حساب خود، باید نام ارزی را که قصد انتقال آن را به حساب صرافیتان دارید، جست و جو کنید. به عنوان مثال با تایپ USDT و انتخاب گزینه ی Deposit (واریز) که در مقابل آن نوشته شده است، می توانید آدرس کیف پول تتر حساب بایننس خود را دریافت کنید. به این منظور لازم است تا شبکه ی مورد نظر خود را نیز انتخاب نمایید؛ به عنوان مثال شبکه ی ترون. برای واریز تتر در شبکه ترون می توانید یا آدرس کیف پول ظاهر شده را کپی کنید و یا کد QR آنرا اسکن نمایید. توجه داشته باشید که فقط مجاز به ارسال تتر و فقط روی شبکه ترون، به این آدرس هستید.

برای برداشت ارزهای دیجیتال نیز در همان صفحه ی کیف پول Fiat and Spot می توانید با انتخاب گزینه Withdraw (برداشت) رو به روی هر ارز دیجیتال وارد صفحه برداشت شوید. در این صفحه آدرس کیف پول مقصد و شبکه مورد نظر و مقدار برداشت را باید وارد نمایید.

در نهایت روی گزینه برداشت کلیک نمایید. سپس صفحه ای به نمایش در می آید که جزئیات تراکنش شما را مجددا نمایش می دهد. اگر از صحت اطلاعات وارد شده اطمینان دارید، روی ادامه کلیک کنید. در مرحله بعد صفحه ای مطابق شکل زیر به نمایش در می آید. با انتخاب گزینه Get code یک کد تایید به ایمیلتان ارسال می شود. با وارد کردن آن و کد ساخته شده توسط اپلیکیشن گوگل در جاهای مخصوص خود و در نهایت کلیک روی Submit برداشت شما انجام خواهد شد.

آموزش تصویری خرید و فروش در صرافی بایننس

کار با صرافی بایننس را با آموزش خرید و فروش در پلتفرم این صرافی پی می گیریم. برای ورود به صفحه ترید، در سمت چپ و بالای صفحه حساب کاربرتان، با کلیک روی گزینه Trade، انواع آپشن های ترید برای شما به نمایش در می آید. در این بخش ما ترید کلاسیک را آموزش خواهیم داد. با کلیک روی گزینه Classic، وارد صفحه ترید خواهید شد. در سمت چپ صفحه، دفتر سفارشات ثبت شده را مشاهده خواهید کرد و در سمت راست پایین، فهرست معاملات اخیر نمایش داده می شود. در سمت چپ و بالا نیز باید جفت ارز معاملاتی خود را انتخاب نمایید. به عنوان مثال جفت ارز BNB/USDT.

برای انجام معامله به بخش پایین نمودار مراجعه می کنیم. در اینجا انواع مختلف سفارش گذاری وجود دارد که آنها را توضیح می دهیم.

سفارش خرید لیمیت

در قسمت خرید، تب Limit را انتخاب کرده و قیمت و تعداد مورد نظر را وارد نمایید. سپس روی گزینه خرید کلیک کنید. سفارش شما در فهرست سفارش ها ثبت می شود و زمانیکه فروشنده ای قیمت خرید شما را وارد کند، سفارش خرید شما انجام می شود. برای فروش هم، مراحل کاری مشابه خواهد بود.

سفارش خرید Market

اگر در قسمت خرید، تب Market را انتخاب نمایید، شما تنها باید حجم معامله ی خود را مشخص کنید و به محض انتخاب گزینه خرید، سفارش شما با اولین قیمت موجود انجام می شود. برای سفارش فروش نیز مراحل مشابه است.

سفارش Stop-Limit

در این قسمت شما باید سه گزینه را پر نمایید. در قسمت Limit و Amount باید قیمت و مقدار خرید را وارد نمایید اما سفارش شما تحت شرایطی در فهرست سفارش ها قرار می گیرد و آن، قیمتی می باشد که در بخش Stop وارد می کنید. به محض اینکه در صرافی، معامله ای با قیمت موجود در بخش Stop انجام شود، آن وقت سفارش شما در فهرست سفارشات قرار می گیرد.

معامله ی OCO نیز مشابه است و یک امکان دیگر نیز به معامله اضافه می کند. فرض کنید شما ارز بایننس کوین را با قیمت 400 دلار قبلا خریداری کرده اید. به عنوان مثال تارگت شما 450 دلار و حد ضرر شما 380 دلار می باشد. با سفارش OCO می توانید هر دو قیمت تارگت و حد ضرر را وارد کنید. به این صورت که در قسمت اول مقدار 450 دلار را به عنوان تارگت وارد می کنید. در قسمت دوم به عنوان مثال مقدار 382 و در قسمت سوم مقدار 380 را به عنوان حد ضرر وارد می کنید؛ یعنی هر گاه قیمت به محدوده 382 دلار افت کرد، یک سفارش فروش در قیمت 380 دلار برای شما باز می شود.

در بخش چهارم نیز حجم مورد نظر خود را برای انجام معامله وارد کنید.

معاملات مارجین بایننس

در معاملات مارجین بایننس، شما می توانید مقداری از یک ارز دیجیتال را بسته به موجودی حسابتان، از صرافی قرض بگیرید و در نتیجه قدرت خرید خود را بیشتر کنید. به عنوان مثال فرض کنید شما 20 تتر دارید و 40 تتر دیگر نیز از صرافی قرض می گیرید و کل این 60 تتر را وارد یک معامله می کنید. اگر معامله شما با سود همراه شود، تمام سود متعلق به خودتان است و پس از بستن معامله تنها مقدار قرض گرفته شده و مقدار ناچیزی کارمزد به صرافی پرداخت خواهید کرد. در مورد زیان نیز، کل زیان از دارایی اصلی شما کسر می شود و شما در هر صورت باید پول صرافی را به طور کامل برگردانید.

نکته: اگر زیان شما به اندازه مقدار دارایی اصلیتان شود، صرافی خود به خود معامله شما را می بندد و پول خود را بر می دارد و در نتیجه کل دارایی شما که وارد آن معامله کرده اید، از بین می رود. به چنین شرایطی لیکویید شدن می گویند. برای نمونه، در مثال اخیر، کل حجم معامله شما 60 تتر است و اگر زیان شما در معامله به 20 تتر که اندازه دارایی اصلیتان است، برسد، صرافی معامله شما را می بندد و 40 تتر خود را پس می گیرد و 20 تتر شما برای همیشه از بین می رود.

تفاوت ضریب اهرم کراس و ایزوله در معاملات مارجین

برای ترید در قسمت مارجین بایننس، دو نوع انتخاب پیش روی شماست. یا می توانید از ضریب اهرم کراس استفاده کنید و یا ضریب اهرم ایزوله. هنگام استفاده از ضریب اهرم کراس، علاوه بر حجمی که برای یک معامله خاص در نظر گرفته اید، باقی سرمایه شما در حساب مارجینتان نیز می تواند متوجه ریسک باشد. مثلا فرض کنید 1000 دلار در حساب مارجین کراس خود داشته باشید و با 100 دلار آن وارد یک معامله مارجین می شوید (یعنی علاوه بر 100 دلار خودتان، مقداری نیز از صرافی قرض می گیرید). پس از مدتی معامله شما وارد ضرر شده و به عدد لیکویید نزدیک می شود.

در این حالت 900 دلار موجود در حساب مارجینتان به عنوان پشتوانه لیکویید عمل کرده و لیکویید شدن شما را به تاخیر می اندازد. یعنی عدد لیکویید در معاملات خرید، روند نزولی و در معاملات فروش، روند صعودی به خود می گیرد. یعنی برای به تعویق انداختن عدد لیکویید از دارایی باقی مانده موجود در حساب مارجین شما استفاده شده و ممکن است علاوه بر آن 100 دلاری که وارد معامله کرده اید، باقی دارایی شما در حساب مارجین نیز لیکویید شود!

اما در حالت ایزوله، تنها دارایی که وارد معامله کرده اید متوجه ریسک است و باقی داراییتان دست نخورده باقی می ماند. مثلا در مثال گفته شده در پاراگراف قبل، دیگر لیکویید شدن شما به تعویق نمی افتد و در عوض تنها برای همان 100 دلاری که وارد معامله کرده اید، خطر لیکویید شدن وجود دارد.

نحوه انجام معاملات مارجین در صرافی بایننس

اکنون که با مفهوم معاملات مارجین و ضرایب اهرم کراس و ایزوله آشنا شدید، می توانید نحوه انجام این نوع معاملات را آغاز نمایید. در ابتدا در بالای حساب کاربری خود و در قسمت Wallet وارد بخش Margin شوید تا دارایی حساب مارجین خود را مشاهده کنید. در بالای صفحه می توانید نوع حساب مارجین را بین ایزوله و کراس انتخاب کنید. در قسمت کراس، تمام ارزها یکجا نمایش داده می شوند اما در قسمت ایزوله، هر جفت ارز بخش مخصوص به خود را دارد.

ادامه آموزش را با یک مثال توضیح می دهیم و مثال ما ترید بیت کوین نسبت به تتر خواهد بود.

برای ترید با ضریب اهرم کراس، مقابل ارز تتر گزینه ی Transfer را انتخاب می کنیم تا تترهای خود را از کیف پول اسپات خود به بخش کراس مارجین منتقل کنیم. مقدار مورد نظر را وارد کرده و تایید می کنیم. اگر بعد از ترید قصد داشته باشیم تا دارایی خود را به حساب اسپات بازگردانیم نیز از همین مسیر اقدام می کنیم و تنها جای مبدا و مقصد را عوض می کنیم.

بعد از انتقال مقدار مورد نظر تتر، برای قرض گرفتن مقدار بیشتر تتر از صرافی گزینه ی Borrow را مقابل ارز دیجیتال تتر انتخاب می کنیم. در صفحه ظاهر شده ماکزیمم مقداری که میتوانیم قرض بگیریم، نشان داده شده است. مقدار مورد نظرمان را وارد کرده و تایید را انجام می دهیم. به عنوان مثال فرض کنید 50 تتر دارایی خودمان در کراس مارجین باشد و 100 تتر نیز از صرافی قرض گرفته ایم. اکنون به صفحه ی ترید کلاسیک بازمیگردیم و جفت ارز BTCUSDT را انتخاب می کنیم و در زیر نمودار گزینه ی Margin را انتخاب می کنیم. در حالت پیش فرض صفحه معاملاتی کراس مارجین ظاهر می شود و حداکثر اهرم مورد استفاده نیز نوشته شده است. باقی مراحل مانند خرید در حالت اسپات می باشد و با وارد کردن مقادیر مربوطه خرید خود را در حالت کراس مارجین انجام می دهیم.

حال فرض کنید که پس از مدتی می خواهیم معامله ی خود را ببندیم و قرض صرافی را پس بدهیم. در بالای بخش فروش که سمت راست تصویر فوق است، گزینه ی Repay را انتخاب کرده و دیگر مقادیر مربوطه را وارد می کنیم. با انتخاب گزینه ی Repay، پس از انجام معامله ی فروش و واریز تترها به حساب کراس مارجین ما، قرض صرافی به طور اتوماتیک پرداخت می شود و باقی مانده متعلق به خودمان خواهد بود. اما همانطور که گفته شد، اگر معامله شما در کراس مارجین با ضرر همراه شود و به عدد لیکویید برسد، در صورتی که مقداری تتر در حسابتان موجود باشد، از آن تتر ها به عنوان پشتوانه استفاده شده و لیکویید شدن شما تا زمانیکه همه ی تترهای حسابتان استفاده شود، به تاخیر می افتد و اگر قیمت همچنان برخلاف جهت ترید شما حرکت کند، تمام حساب مارجین شما لیکویید خواهد شد.

برای معامله در حالت ایزوله نیز در بخش Wallet و حساب مارجین، از بالای صفحه حالت Isolated را انتخاب می کنیم. در این حالت هر جفت ارز حساب مخصوص خود را دارد و باید با جست و جوی جفت مورد نظر خود، عملیات انتقال از اسپات به مارجین و قرض گرفتن از صرافی را برای هر جفت ارز به طور جداگانه انجام دهیم.

همینطور در صفحه ترید نیز بعد از انتخاب حالت مارجین، باید نوع ترید را به حالت Isolated تغییر دهیم. حداکثر ضریب اهرم مورد استفاده در حالت کراس و ایزوله نیز با یکدیگر فرق می کند. باقی مراحل مانند حالت کراس است با این تفاوت که تنها مقداری که وارد معامله کرده اید، متوجه ریسک لیکویید شدن خواهد بود.

معاملات فیوچرز بایننس

در این بخش آموزش کار با صرافی بایننس، می خواهیم نحوه انجام معاملات فیوچرز را در این صرافی توضیح دهیم. در معاملات فیوچرز بایننس، شما می توانید با استفاده از اهرم، دارایی خود را چند برابر کرده و با آن به ترید بپردازید و از این نظر شبیه ترید مارجین می باشد اما تفاوت هایی نیز وجود که بیان آنها از حوصله ی این بحث خارج است. دقت داشته باشید که در معامات فیوچرز امکان چند برابر شدن سود و زیان شما وجود دارد. در صورت ضرر کردن، ضرر از حجم دارایی اصلی شما کسر می گردد و در صورت سود کردن، تمام سود برای شما خواهد بود اما مقدار اندکی نیز به عنوان کارمزد از شما کسر می گردد.

برای شروع معامله باید مقداری تتر از کیف پول اسپات خود به بخش فیوچرز حساب خود منتقل کنید. بدین منظور از بخش Wallet در بالای صفحه اصلی حساب خود وارد قسمت Futures شوید. آنگاه در پایین صفحه و در تب Assets می توانید با انتخاب گزینه Transfer مقابل تتر، هر مقدار که مایل هستید از حساب اسپات خود به فیوچرز منتقل نمایید.

برای رفتن به صفحه ترید نیز از بالای صفحه و تب Derivatives گزینه ی USD-M Futures را انتخاب کنید تا به صفحه ی ترید فیوچرز منتقل شوید.

همانطور که ملاحظه می کنید، در سمت چپ صفحه باید جفت ارز مورد نظر خود را انتخاب کرده و نمودار آن نیز به نمایش در خواهد آمد. در وسط نیز دفتر سفارشات و معاملات اخیر انجام شده نمایش داده شده است.

در سمت راست صفحه تنظیمات معامله قرار دارد که شما باید در این قسمت کارهای خود را انجام دهید.

مطابق شکل فوق، در قسمت بالایی باید مقدار اهرمی که می خواهید استفاده کنید و نوع اهرم خود را بین کراس و ایزوله انتخاب کنید. در قسمت پایین تر نیز مواردی که در ترید اسپات نیز وجود داشت، قرار دارد مانند سفارش لیمیت و مارکت و استاپ-لیمیت. بعد از پر کردن این قسمت ها نیز در قسمت پایین تر و با فعال کردن گزینه TP/SL می توانید برای معامله ی خود حد ضرر و تارگت نیز تعیین کنید. در نهایت در انتها نیز سمت پوزیشن خود را انتخاب کنید تا سفارش شما انجام شده و یا در دفتر سفارشات قرار گیرد. در پایین صفحه و زیر نمودار نیز پوزیشن های شما نشان داده خواهد شد.

نکته مهم: برای جلوگیری از لیکویید شدن، حتما برای معاملات فیوچرز خود حد ضرر تعریف کنید. چرا که در برخی موارد مارکت حرکات قیمتی سریعی را انجام می دهد که اگر بر خلاف جهت پوزیشن شما باشد، امکان دارد قبل از اینکه خودتان بخواهید معامله را ببندید، مارکت خیلی سریع به قیمت لیکویید شما برسد.

تبدیل دارایی در صرافی بایننس

اگر می خواهید درگیر سفارش گذاری در این صرافی نشوید و فقط قصد دارید یک ارز دیجیتال را به دیگری تبدیل کنید، این صرافی چنین امکانی را برای برخی از ارزهای دیجیتال فراهم آورده است. در این فرآیند کاربر ارز دیجیتالی را که در اختیار دارد را انتخاب کرده و درخواست می دهد آن را به ارز دیجیتال دیگری تبدیل کنند.

برای این کار کافی است از منوی «Trade» به بخش «Convert» بروید. در این صفحه کافی است تا در قسمت اول ارزی که در اختیار دارید را وارد کنید و در قسمت دوم ارزی که می خواهید دریافت کنید، سپس مقدار مورد نظر خود را وارد کرده و گزینه Preview Conversion را انتخاب کنید تا مقدار دریافتی برای شما نشان داده شود. در اینجا سیستم به طور خودکار میزان دارایی مورد مبادله را به شما می گوید. در صورت تایید روی گزینه Convert کلیک کنید تا فرآیند تبدیل انجام شود.

جمع بندی

در این مقاله به طور مفصل با نحوه کار با صرافی بایننس آشنا شدیم. صرافی بایننس یک صرافی متمرکز است که از نظر حجم و ارزش معاملات، در رتبه ی اول صرافی های جهان قرار دارد. مواردی که در این مقاله توضیح داده شد، برای ترید، واریز و برداشت ارزهای دیجیتال در صرافی بایننس کافی می باشد. البته موارد و امکانات دیگری نیز در بخش ترید صرافی وجود دارد که خود بعد از کمی کار کردن در محیط صرافی با آنها آشنا خواهید شد.

همینطور غیر از ترید، پلتفرم بایننس امکانات دیگری از جمله استیک کردن و IEO و موارد دیگر نیز دارد که در صورت علاقه می توانید خود در مورد آنها تحقیقات لازم را انجام دهید.

مورد آخر اینکه برای کار با صرافی بایننس، این پلتفرم دارای یک اپلیکیشن تلفن همراه نیز می باشد که از امکانات توضیح داده شده در این مقاله مانند واریز و برداشت ارزهای دیجیتال و معاملات اسپات و فیوچرز پشتیبانی می کند.

بازارهای نزولی می توانند دوره های سختی برای سرمایه گذارانی باشند که اغلب با مشاهده سقوط ارزش دارایی های خود، شاهد کاهش تعداد فرصت ها برای کسب سود نیز هستند. برای برخی، بازارهای نزولی زمان‌های نگران ‌کننده‌ ای هستند که آن ها را تهدید می‌کنند همه بازده‌های کسب‌ شده در ماه‌های گذشته را از دست می دهند، در حالی که برای برخی دیگر، بازارهای نزولی فرصت‌های زیادی را ارائه می‌کنند که کمتر کسی توانایی ریسک کردن برای اجرای آن را دارد. در این مقاله، 7 نکته برای ایمن ماندن در بازار خرسی آورده شده است. دیدگاه شما هر چه باشد، یک چیز قطعی است، اقدام غیرمنطقی و عدم کاهش صحیح خطرات می تواند منجر به عواقب فاجعه آمیزی شود. به این ترتیب، ایده خوب این است که برای درک نحوه محافظت از خود در یک بازار نزولی، چه در برابر تهدیدهای خارجی، چه خطرات ناشناخته یا حتی تصمیمات بد خود، کمی وقت بگذارید.

نکاتی برای ایمن ماندن در بازار خرسی

بیمه غیرمتمرکز را در نظر بگیرید

رمزارزها به عنوان یک طبقه دارایی فوق‌العاده فرار شناخته شده‌اند که می‌توانند برای تضمین سودهای فوق‌العاده یا قفل کردن زیان‌های سرسام‌آور مورد استفاده قرار گیرند. در حالی که بسیاری از معامله گران به دلیل اندازه دقیق پوزیشن، استراتژی های ورود و خروج مشخص و درک کامل درمورد نسبت ریسک به ریوارد، برای مقابله با نوسانات ارزهای دیجیتال به خوبی مجهز هستند اما در واقع تعداد کمی از آنها خطرات امنیتی ناشی از استفاده متمرکز و غیرمتمرکز را در نظر می گیرند.

تنها در سه ماه گذشته، چندین پلتفرم اصلی پس انداز ارزهای دیجیتال متمرکز تحت فشار قرار گرفته اند. نتیجه مشترک چیست؟ بسیاری از سرمایه گذاران متحمل زیان تقریباً کلی شدند. با ادامه بازار نزولی، این احتمال وجود دارد که تعدادی از پلتفرم‌های محبوب‌تر سرمایه‌گذاری ارزهای دیجیتال، در ماه‌های آینده سقوط کنند.

اگرچه تشخیص اینکه کدام پلتفرم‌ها بیشتر در معرض خطر هستند دشوار است اما اکنون می‌توان با استفاده از بسترهای بیمه غیرمتمرکز، خطر از دست دادن وجوه ناشی از یک رویداد نامطلوب را به طور کامل کاهش داد. بنابراین یکی از نکات ایمن ماندن در بازار خرسی، توجه به بیمه غیرمتمرکز است.

این پلتفرم‌ها به کاربران اجازه می‌دهند از طریق طیف وسیعی از محصولات بیمه غیرمتمرکز در برابر هک، سرقت، شکست قراردادهای هوشمند و موارد دیگر، از دارایی و سرمایه خود دفاع کنند.

با پرداخت هزینه پوشش و بیمه غیرمتمرکز به عنوان راهی برای ایمن ماندن در بازار خرسی، کاربران (همانطور که در شرایط و ضوابط خط‌مشی آنها تعریف شده است) محافظت می‌شوند که می‌تواند آنها را از ضررهای احتمالی فاجعه‌بار در برخی شرایط نجات دهد.

با در نظر گرفتن این موضوع، توجه به این نکته مهم است که بسیاری از پلتفرم‌های بیمه غیرمتمرکز دارای یک سیستم پرداخت اختیاری هستند که بررسی می‌کند که آیا خسارت‌ها را بر اساس شرایط و ضوابط سیاست پوشش پرداخت می‌کند یا خیر. همانطور که گفته شد، مشوق ها و مجازات ها معمولاً برای اطمینان از اینکه ارزیابان صادقانه عمل می کنند وجود دارد.

از شر دارایی های بیش از حد ارزش گذاری شده خلاص شوید

اگر شبیه اکثر سرمایه گذاران هستید، احتمال اینکه حداقل تعداد انگشت شماری از دارایی ها را در سبد خود داشته باشید وجود دارد که شانس کمی برای بازگشت به شکوه سابق خود دارند. با این وجود، شما آن‌ها را نگه می‌دارید زیرا نمی‌خواهید ضررهای خود را قفل کنید یا همچنان برای آن احتمال اندک مقاومت می‌کنید که ممکن است ناگهان یک حرکت شهاب‌سنگی را آغاز کنند.

متأسفانه، دارایی هایی که به طور قابل توجهی بالاتر از ارزش ذاتی یا مطلوب خود معامله می شوند، به ندرت این قیمت را در طولانی مدت حفظ می کنند. این موضوع معمولاً زمانی دیده می‌شود که سهام برای مدتی بیشتر از نسبت P/E خود معامله می شود و به عدد معقول‌تری باز می‌گردد و همچنین زمانی دیده می‌شود که ارزهای رمزپایه ضعیف اساسا تبلیغات خود را از دست می‌دهند و فشار فروش شروع به افزایش می‌کند.

با ردیابی دوره‌ای پایه‌ ای دارایی‌های انتخابی خود، از جمله وضعیت توسعه، ابزار، بودجه، اندازه و احساسات جامعه، نقدینگی و درک عمومی، می‌توانید شروع به شناسایی دارایی‌های موجود در پرتفوی خود کنید که احتمالاً در افق زمانی شما با مشکل مواجه می‌شوند.

با در نظر گرفتن این موضوع، همیشه ایده خوب برای ایمن ماندن در بازار خرسی این است که برای هر دارایی که در اختیار دارید، یک استراتژی خروج تعریف کنید و در صورت نیاز، زیان خود را در اسرع وقت کاهش دهید. ممکن است بخواهید استراتژی خروج خود را به طور خودکار با تنظیم سفارشات فروش محدود خود، درست زیر نقاط حمایتی حیاتی یا فروش بازار در جایی که نقدینگی اجازه می دهد، اعمال کنید.

فروش با زیان می‌تواند آسیب‌زا باشد اما نگه داشتن دارایی‌های از دست رفته در بلندمدت می‌تواند منجر به زیان‌های بالقوه ویرانگر شود. شما باید از به اصطلاح «اثر انحصاری» آگاه باشید که باعث می‌شود سرمایه‌گذاران وقتی می‌دانند اساساً هیچ شانسی برای بازیابی وجود ندارد، دارایی‌ها را نگه می‌دارند و دارایی‌هایی را می‌فروشند که پتانسیل بیشتری برای قفل کردن سود دارند.

بدون اینکه خیلی عجول باشید، این یک مهارت خوب است که بتوانید زودتر از موقعیت های از دست رفته خارج شوید بدون اینکه بیش از حد دلبسته آن و درگیر احساسات شوید. به همین ترتیب، از تمایل به تجارت انتقام جویانه اجتناب کنید که می تواند اغلب منجر به ضرر بیشتر شود. پس به یاد داشته باشید داشتن استراتژی خروج، یکی از راه های ایمن ماندن در بازار خرسی است.

به ارزش گذاری ها بسیار توجه کنید

در طول یک بازار صعودی، ارزهای رمزنگاری شده که به خوبی تبلیغ می‌شوند، تمایل به دستیابی به ارزش‌های خارق‌العاده ای در بازار دارند که اغلب به طور چشمگیری از ارزش ذاتی آنها فراتر می‌رود.

همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، این ارزش معمولاً در یک بازار نزولی سقوط می کند زیرا ارزهای رمزپایه که از ارزش ذاتی خود دور هستند از قیمت بالای خود سقوط می کنند.

متأسفانه تعداد کمی از معامله گران به ارزش گذاری دارایی های خود توجه می کنند. آنها به جای اینکه ارزش گذاری های بیش از حد را پیش بینی چیزهای آینده بدانند (یعنی سقوط)، در عوض معتقدند که این موضوع نشانه قدرت است.

دلتای بین ارزش بازار در گردش (قیمت توکن * عرضه در گردش) و ارزش گذاری (قیمت رمز * عرضه کل) معمولاً با گذشت زمان کاهش می یابد زیرا بخش بیشتری از عرضه توکن باز می شود.

به همین دلیل، برای ایمن ماندن در بازار خرسی عاقلانه است که به ارزش‌گذاری‌های انجام شده در بازارهای نزولی توجه کنیم زیرا عرضه مازاد ناشی از باز کردن قفل، کمک هزینه‌های اکوسیستم، توکن‌های بازاریابی و غیره می‌تواند بر ارزش آن تأثیر منفی بگذارد، بنابراین اگر تقاضا کاهش یابد، دو برابر می‌شود.

این موضوع را می توان به راحتی از طریق صفحه اطلاعات کلی کوین ردیابی کرد، جایی که به جزئیات عرضه در گردش، کل عرضه و ارزش بازار اکثر ارزهای دیجیتال پرداخته می شود. اگر تفاوت زیادی بین ارزش بازار و FDV وجود داشته باشد، این موضوع می تواند یک علامت هشدار دهنده باشد.

لیکویید استیکینگ (Liquid Staking) را در نظر بگیرید

استیکینگ یک روش فوق العاده محبوب برای کسب بازدهی معقول در دارایی های دیجیتال مبتنی بر POS یا DPOS و یکی از نکات ایمن ماندن در بازار خرسی است.

اما این بازده با هزینه فرصت همراه است، اکثر پروتکل‌های سهامداری از کاربران می‌خواهند دارایی‌های خود را برای مدت زمان مشخصی قفل کنند. این کار ممکن است در برخی موارد برای روزها، هفته ها، ماه ها یا حتی چند سال باشد. (به عنوان مثال اتر)

در طول این مدت، فرصت‌های بالقوه سودآوری می‌تواند به وجود بیاید، مانند افزایش سرسام‌آور قیمت دارایی بدون دلیل موجه اما به دلیل دوره قفل اجباری، شما نمی توانید دارایی خود را برای سرمایه گذاری بفروشید. به همین ترتیب، یک رویداد نامطلوب می‌تواند بر دارایی یا بلاک چین زیربنایی آن تأثیر بگذارد و شما نتوانید از موقعیت خود خارج شوید.

مثال این موضوع می تواند ارز دیجیتال لونا باشد که پس از سقوط استیبل کوین UST ارزش خود را از دست داد. سهامداران LUNA در یک دوره شرط بندی 21 روزه قفل شدند و مجبور شدند شاهد کاهش توکن هایشان از بیش از 86 دلار به کمتر از 0.001 دلار در بازه زمانی یک هفته باشند.

لیکویید استیکینگ یک راه حل بالقوه برای این چالش فراهم می کند و یک راه ایمن ماندن در بازار خرسی است. در حال حاضر تعدادی پلتفرم وجود دارد که به کاربران اجازه می دهد تا توکن های خود را بدون قربانی کردن نقدینگی خود به اشتراک بگذارند. این پلتفرم‌ها از نظر نحوه کار متفاوت هستند اما معمولاً زمانی که کاربران دارایی‌های اصلی خود را به اشتراک می‌گذارند، تعداد معادلی از توکن‌های مشتق کاملاً نقدی را در اختیار کاربران قرار می‌دهند. این توکن های مشتق را می توان بدون محدودیت فروخت، معامله کرد یا استفاده کرد؛ یا می توان از آنها برای بازخرید توکن های استیک شده پس از سپری شدن یک پنجره زمانی معین استفاده کرد.

با این حال، باید توجه داشت که توکن‌های لیکویید استیک معمولاً با تخفیف جزئی نسبت به دارایی‌های بومی معامله می‌شوند و زمانی که دارایی پایه نوسان شدیدی را تجربه می‌کند، این تخفیف افزایش می‌یابد.

تحقیقات خود را بالا ببرید

یکی از بهترین راه‌ها برای بهبود عملکرد سرمایه‌گذاری و معاملاتی و ایمن ماندن در بازار خرسی، آگاهی بهتر است. در عمل، این موضوع به معنای بهره برداری از منابع داده مناسب و استفاده از ابزارهای مناسب برای استخراج بینش عملی است.

به هر حال، یک سرمایه‌گذار آگاه اغلب موفق است و در بازار نزولی که در آن حرکت‌های اشتباه می‌تواند منجر به عواقب اغراق‌آمیز شود، این سرمایه‌گذار موفق است.

خوشبختانه، انبوهی از اطلاعات موجود است که به شما کمک می کند نه تنها در صدر بازار بمانید، بلکه به بینش هایی که دیگران از دست می دهند و تجارب آن ها نیز دسترسی داشته باشید. از ده‌ها پلتفرم تحلیلی موجود گرفته تا انبوهی از تحقیقات موجود، اکنون می‌توان در اکثر پروژه‌ها، بازارها و روندها به خوبی مطالعه کرد.

به عنوان مثال در CoinMarketCap، مجموعه گسترده‌ای از ابزارها و منابع ارائه می شود که می‌توانید از آنها برای مطلع شدن از فرصت‌های جدید و پیگیری پروژه‌های مورد علاقه خود استفاده کنید. به عنوان مثال، شما می توانید:

یک نمونه کار بسازید و از ارزهای دیجیتال مورد علاقه خود مطلع شوید.

از بهترین و بدترین ارزهای دیجیتال در 24 ساعت، 7 روز یا 30 روز گذشته مطلع شوید.

رویدادهای مهم آینده را با استفاده از تقویم رویدادهای CoinMarketCap مرور کنید.

از ویژگی فروش آینده برای پیگیری فروش NFT آتی استفاده کنید.

از برنامه CoinMarketCap برای تنظیم هشدارها و نظارت بر سرمایه گذاری های خود استفاده کنید.

برای کسانی که می‌خواهند رویکردی مبتنی بر داده‌ها را برای استراتژی سرمایه‌گذاری خود اتخاذ کنند، چندین پلتفرم تجزیه و تحلیل و ردیابی زنجیره‌ای را ارائه می‌دهند. بسیاری از آنها یک طرح رایگان (یا حداقل یک آزمایش رایگان) دارند و می توان از آنها برای شناسایی زودهنگام روندها و شناسایی نقاط ورود/خروج، علاوه بر علائم هشدار دهنده احتمالی استفاده کرد.

برخی از محبوب ترین این پلتفرم ها عبارتند از Nansen، IntoTheBlock، Glassnode، Dune Analytics و Santiment.

سبد خود را متنوع کنید

ارزهای رمزپایه پتانسیل ایجاد بازدهی باورنکردنی یا زیان‌های سنگین را دارند مانند هر استراتژی سرمایه گذاری، هدف شما این است که اطمینان حاصل کنید که برد شما بیشتر از ضرر شماست.

تنوع بخشی یکی از بهترین راه ها برای انجام این امر و ایمن ماندن در بازار خرسی است. به جای اینکه همه تخم مرغ‌های خود را در یک سبد قرار دهید و امیدوار باشید که یک سکه/توکن به صورت سرسام آور رشد کند، این کار مطمئن‌تر است که سهم های خود را با تقسیم وجوه خود بر روی انواع دارایی‌های نامرتبط پوشش دهید.

متأسفانه، گفتن این موضوع در مورد ارزهای دیجیتال آسان تر از انجام آن است زیرا اکثریت قریب به اتفاق ارزهای رمزنگاری شده از بیت کوین پیروی می کنند. با این حال، به طور بالقوه می‌توانید با تقسیم سرمایه‌گذاری‌های خود در بخش‌های مختلف، مانند DeFi، کوین‌های L1، راه‌حل‌های L2، توکن های حاکمیتی، دارایی‌های متاورس و غیره، ریسکتان را کاهش دهید.

با انجام این کار، به خود کمک می‌کنید تا اطمینان حاصل کنید که پورتفوی شما می‌تواند در برابر شوک‌های ناگهانی در هر بخش خاصی مقاومت کند، در حالی که همچنان روند صعودی را که می‌تواند با انتخاب برندگان در سایر بخش‌ها همراه باشد، حفظ کنید. با مجموعه ای ترکیبی از دارایی ها، می توانید به پورتفوی خود کمک کنید تا زیان را بهتر جذب کند و در عین حال در معرض رشد بالقوه در طیف وسیعی از بخش های نامرتبط قرار بگیرید.

در سال‌های اخیر پلتفرم‌های متعددی برای کمک به ساده‌تر کردن این فرآیند پدید آمده‌اند. یکی از ساده ترین آنها یک پرتفوی توکنیزه شده است که به شما امکان می دهد از طریق یک توکن، در معرض چندین دارایی قرار بگیرید. اینها شامل صندوق شاخص رمزگذاری شده Crypto20 است که امکان تنوع به 20 ارز دیجیتال برتر بر اساس ارزش بازار را می دهد و همچنین شاخص پالس DeFi که طیف وسیعی از توکن های DeFi را ردیابی می کند.

برخی نیز ترجیح می دهند از طیف وسیعی از روش های سرمایه گذاری برای کاهش ریسک استفاده کنند: به عنوان مثال، استفاده از مشتقات برای پوشش ریسک در موقعیت‌های اسپات در زمان‌های نوسان شدید یا تقسیم سرمایه‌گذاری‌ها در طیف وسیعی از پلتفرم‌ها برای کاهش خطر رویدادهای قوی سیاه، مانند هک، خرابی یا سوء استفاده.

با افزایش پیچیدگی چشم انداز سرمایه گذاری، تعداد جهت های حمله بالقوه افزایش می یابد. اگر موقعیت های شما در معرض این نوع خطرات است، عاقلانه است که اقدامات محافظتی انجام دهید.

اینفلوئنسرها را آنفالو کنید و DYOR انجام دهید

متأسفانه صنعت ارزهای دیجیتال مملو از متخصصان و دانشمندان خودخوانده است که بسیاری از آنها واقعاً معتقدند که می توانند آینده را پیش بینی کنند و اطمینان حاصل کنند که مخاطبانشان نیز همین فکر را می کنند.

اما در حالی که برخی از اینفلوئنسرها اخلاقی هستند و محدودیت ها و خطاپذیری خود را به طور کامل مورد بحث قرار می دهند، برخی دیگر پیروانی به ظاهر فرقه ای ایجاد کرده اند که اساساً هر چیزی را که تبلیغ می کنند با تحقیقات کم یا بدون تحقیقات اضافی خریداری می کنند.

حقیقت این است که اکثر اینفلوئنسرهای ارزهای دیجیتال در زمینه مالی کار نکرده اند و اکثریت قریب به اتفاق فاقد تجربه لازم برای جداسازی پروژه های واقعا امیدوارکننده از مشاغل تبلیغاتی کوتاه مدت هستند. بیشتر از این، بسیاری از اینفلوئنسرها به سادگی برای تبلیغ میم کوین یا پروژه نیمه کاره بعدی پول می گیرند و نمی گویند که برای این کار دستمزد دریافت کرده اند.

تحت عبارت رایج "نه به مشاوره مالی (NFA)"، بسیاری از اینفلوئنسرها در مورد پروژه های خاص با مخاطبان اغلب ساده لوح و تأثیرپذیر صحبت می کنند که در نتیجه بسیاری از آنها خرید می کنند و به بهترین اتفاق ها امیدوار هستند. همانطور که اغلب شما انتظار دارید، این کاربران اغلب شکست می خورند و بیشتر آنها سرمایه خود را از دست می دهند.

همیشه وقتی کسی به شما می‌گوید چیزی بخرید، دیدگاهی شکاکانه داشته باشید، به‌ویژه زمانی که سابقه طولانی موفقیت در این صنعت ندارند و این شک کردن یکی از راه های ایمن ماندن در بازار خرسی است.

به یاد داشته باشید: همه در بازار صعودی متخصص هستند. در زمان اوج تشنج، اغلب اشتباه کردن با هر سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال دشوار است. به همین دلیل، مهم است که برای انجام تحقیقات خود (DYOR) وقت بگذارید، یعنی استفاده از منابع اطلاعاتی اولیه، ارائه دهندگان داده و هر سیستم تحلیل دیگری که فکر می کنید می تواند به شما کمک کند.

تحلیل تکنیکال به روش الیوت یک نظریه در تحلیل تکنیکال است که برای توصیف حرکت قیمت در بازار مالی استفاده می شود. این نظریه توسط رالف نلسون الیوت پس از مشاهده و شناسایی الگوهای موج فرکتال تکرار شونده ایجاد شد. امواج الیوت را می توان در حرکات قیمت سهام و در رفتار مصرف کننده شناسایی کرد. سرمایه گذارانی که تلاش می کنند از روند بازار سود ببرند را می توان سوار بر موج توصیف کرد.

آشنایی با نظریه موج الیوت

نظریه امواج الیوت توسط رالف نلسون الیوت (Ralph Nelson Elliott) در دهه 1930 ارائه شد. پس از اینکه الیوت به دلیل بیماری مجبور به بازنشستگی شد، به چیزی نیاز داشت تا وقت خود را پر کند و شروع به مطالعه 75 ساله نمودارهای سالانه، ماهانه، هفتگی، روزانه و خودساخته ساعتی و 30 دقیقه ای در فهرست های مختلف کرد.

این نظریه در سال 1935 زمانی که الیوت پیش بینی عجیبی از پایین بودن بازار سهام انجام داد، شهرت یافت. تحلیل تکنیکال به روش امواج الیوت، از آن زمان تاکنون به یک عنصر اصلی برای هزاران مدیر پورتفولیو، معامله گران و سرمایه گذاران خصوصی تبدیل شده است.

الیوت قوانین خاصی را در مورد چگونگی شناسایی، پیش‌بینی و استفاده از این الگوهای موجی تشریح کرد. این کتاب ها، مقالات و نامه ها در R.N. Elliott's Masterworks در سال 1994 منتشر شد. Elliott Wave International بزرگترین شرکت مستقل تحلیل مالی و پیش بینی بازار در جهان است که تحلیل و پیش بینی بازار آن بر اساس مدل الیوت است.

او دقت کرد که این الگوها هیچ نوع اطمینانی در مورد حرکت قیمت در آینده ارائه نمی دهند، بلکه در کمک به نظم بخشیدن به احتمالات برای اقدامات آتی بازار هستند.

امواج الیوت را می توان همراه با سایر اشکال تحلیل تکنیکال، از جمله شاخص های فنی، برای شناسایی فرصت های خاص مورد استفاده قرار داد. معامله گران ممکن است در یک زمان معین تفسیرهای متفاوتی از ساختار امواج الیوت بازار داشته باشند.

برای تکمیل اطلاعات خود می توانید مطلب مقایسه تحلیل تکنیکال پرایس اکشن و امواج الیوت را مطالعه نمایید.

امواج

الیوت پیشنهاد کرد که روندهای قیمت مالی ناشی از روانشناسی بازار، مورد استفاده غالب سرمایه گذاران است. او دریافت که نوسانات در روانشناسی توده ها همیشه در همان الگوهای فرکتال تکرار شونده یا "امواج" در بازارهای مالی ظاهر می شود.

نظریه الیوت تا حدودی شبیه نظریه داو است که هر دو تشخیص می دهند قیمت سهام در امواج حرکت می کند. از آنجایی که الیوت علاوه بر این، ماهیت «فراکتال» بازارها را تشخیص داد، توانست آنها را با جزئیات بسیار بیشتری تجزیه و تحلیل کند. فراکتال ها ساختارهای ریاضی هستند که در مقیاسی کوچکتر، خود را بی نهایت تکرار می کنند. الیوت کشف کرد که الگوهای قیمت شاخص سهام نیز به همین ترتیب ساختار یافته اند. او سپس شروع به بررسی این موضوع کرد که چگونه می توان از این الگوهای تکرار شونده به عنوان شاخص های پیش بینی کننده حرکت های آینده بازار استفاده کرد.

تفسیر نظریه موج الیوت

نظریه موج الیوت به صورت زیر تفسیر می شود:

پنج موج در جهت روند اصلی حرکت می کنند و به دنبال آن سه موج در یک اصلاح (در مجموع یک حرکت 5-3) حرکت می کنند. سپس این حرکت 5-3 تبدیل به دو بخش فرعی حرکت موج بالاتر بعدی می شود.

الگوی زیرین 5-3 ثابت می ماند، اگرچه بازه زمانی هر موج ممکن است متفاوت باشد.

بیایید نگاهی به نمودار زیر بیندازیم که از هشت موج (پنج موج به بالا و سه موج پایین) با برچسب های 1، 2، 3، 4، 5، A، B و C تشکیل شده است.

امواج 1، 2، 3، 4 و 5 پیش رونده و امواج A، B و C اصلاحی را تشکیل می دهند. پنج موج پیش رونده به نوبه خود موج 1 را در بزرگترین درجه بعدی و تصحیح سه موجی موج 2 را در بزرگترین درجه بعدی تشکیل می دهد.

موج اصلاحی معمولاً دارای سه حرکت متمایز قیمت است: دو حرکت در جهت اصلاح اصلی (A و C) و یکی در مقابل آن (B). امواج 2 و 4 در تصویر بالا اصلاح امواج پیش رونده هستند. این امواج معمولاً دارای ساختار زیر هستند:

توجه داشته باشید که در این تصویر، امواج A و C در جهت روند یک درجه بزرگتر حرکت می کنند و بنابراین، تکانشی هستند و از پنج موج تشکیل شده اند. موج B، در مقابل، خلاف روند و در نتیجه اصلاح کننده است و از سه موج تشکیل شده است.

تشکیل موج پیش رونده و به دنبال آن یک موج اصلاحی، یک درجه موج الیوت را تشکیل می دهد که از روندها و همچنین روندهای متضاد تشکیل شده است.

همانطور که از الگوهای تصویر بالا می بینید، پنج موج همیشه شبکه را به سمت بالا حرکت نمی دهند و سه موج همیشه شبکه را به سمت پایین حرکت نمی دهند. به عنوان مثال، هنگامی که روند با درجه بزرگتر نزولی است، دنباله پنج موج نیز پایین است.

پیشنهاد می کنیم تحلیل به سبک وایکوف یکی از سبک های مورد استفاده در بازارهای مالی را بخوانید.

درجات موج

الیوت 9 درجه امواج را شناسایی کرد که آنها را به صورت زیر از بزرگترین به کوچکترین نامگذاری کرد:

Grand Super Cycle

Super Cycle

Cycle

Primary

Intermediate

Minor

Minute

Minuette

Sub-Minuette

از آنجایی که امواج الیوت یک فراکتال هستند، درجات موج از نظر تئوری بزرگتر و کوچکتر از موارد ذکر شده در بالا گسترش می یابند.

برای استفاده از این تئوری در معاملات روزمره، یک معامله گر ممکن است یک موج پیش رونده با روند صعودی را شناسایی کند، به مدت طولانی حرکت کند و سپس پوزیشن خود را بفروشد یا کوتاه کند، زیرا الگوی پنج موج کامل می شود و یک معکوس قریب الوقوع است.

امواج الیوت چگونه کار می کنند؟

در ادامه با جزئیات بیشتری درمورد نحوه کار امواج الیوت صحبت می کنیم.

برخی از تحلیلگران فنی با استفاده از نظریه موج الیوت سعی می کنند از الگوهای موجی در بازار سهام یا سایر بازارهای مالی سود ببرند. همانطور که گفته شد این فرضیه می گوید که حرکت قیمت سهام را می توان پیش بینی کرد زیرا آنها در تکراری از الگوهای بالا و پایین به نام امواج حرکت می کنند که توسط روانشناسی یا احساسات سرمایه گذار ایجاد می شود.

این تئوری دو نوع مختلف امواج را شناسایی می کند: امواج محرک (همچنین به عنوان امواج پیش رونده یا ضربه ای شناخته می شود) و امواج اصلاحی. این موضوع ذهنی است، به این معنی که همه معامله گران نظریه را به یک شکل تفسیر نمی کنند یا موافق نیستند که این یک استراتژی تجاری موفق است.

برخلاف بسیاری از شکل‌بندی‌های قیمتی دیگر، کل ایده تحلیل امواج به خودی خود معادل یک شکل‌بندی معمولی نیست که در آن شما به سادگی دستورالعمل‌ها را دنبال کنید. تجزیه و تحلیل امواج بینش هایی را در مورد پویایی روند ارائه می دهد و به شما کمک می کند تا حرکات قیمت را به روشی بسیار عمیق تر درک کنید.

اصل موج الیوت از امواج پیش رونده و اصلاحی در هسته آن تشکیل شده است.

امواج پیش رونده

امواج ضربه ای از پنج موج فرعی تشکیل شده اند که حرکت خالص را در همان جهت روند بعدی بزرگترین درجه انجام می دهند. این الگو رایج ترین موج انگیزشی و ساده ترین موج در بازار است. مانند همه امواج محرکه، از پنج موج فرعی تشکیل شده است که سه تای آنها نیز امواج محرک و دو موج اصلاحی هستند. این به عنوان یک ساختار 5-3-5-3-5 نام گذاری شده است که در بالا نشان داده شده است.

امواج پیش رونده دارای سه قانون شکست ناپذیر است که شکل گیری آن را مشخص می کند:

• موج دو نمی تواند بیش از 100% موج اول را بازیابی کند.
• موج سوم هرگز نمی تواند کوتاه ترین موج یک، سه و پنج باشد.
• موج چهار در هیچ زمانی نمی تواند فراتر از موج سوم برود.

اگر یکی از این قوانین نقض شود، ساختار یک موج پیش رونده نیست. معامله‌گر باید موج ضربه ‌ای مشکوک را دوباره بررسی کند.

امواج اصلاحی

امواج اصلاحی، که گاهی اوقات امواج مورب نامیده می شوند، از سه یا ترکیبی از سه موج فرعی تشکیل شده اند که حرکت خالص را در جهت مخالف روند بعدی بزرگترین درجه انجام می دهند ومانند همه امواج انگیزشی، هدف آن حرکت بازار در جهت روند است.

موج اصلاحی از پنج موج فرعی تشکیل شده است. تفاوت این است که مورب به نظر می رسد یا مانند یک دوگوشه منبسط یا منقبض شود. امواج فرعی بسته به نوع قطری که مشاهده می شود ممکن است پنج عدد نباشند. همانند موج محرکه، هر موج فرعی مورب هرگز به طور کامل موج فرعی قبلی را پس نمی‌گیرد و موج فرعی سه مورب ممکن است کوتاه‌ترین موج نباشد.

این امواج ضربه ای و اصلاحی در یک فراکتال شبیه خود، برای ایجاد الگوهای بزرگتر قرار گرفته اند. به عنوان مثال، یک نمودار یک ساله ممکن است در میان یک موج اصلاحی باشد، اما یک نمودار 30 روزه ممکن است یک موج پیش رونده در حال توسعه را نشان دهد. بنابراین، معامله‌گری با این تفسیر موج الیوت ممکن است چشم‌انداز نزولی بلندمدت با چشم‌انداز صعودی کوتاه‌مدت داشته باشد.

الیوت تشخیص داد که دنباله فیبوناچی تعداد امواج در تکانه ها و اصلاحات را نشان می دهد. روابط موج در قیمت و زمان نیز معمولاً نسبت های فیبوناچی مانند 38٪ و 62٪ را نشان می دهد. به عنوان مثال، یک موج اصلاحی ممکن است 38 درصد از تکانه قبلی را بازنگری کند.

سایر تحلیلگران شاخص هایی را با الهام از اصل امواج الیوت توسعه داده اند، از جمله نوسانگر موج الیوت که در تصویر بالا نشان داده شده است. نوسانگر یک روش کامپیوتری برای پیش بینی جهت قیمت آینده بر اساس تفاوت بین میانگین متحرک پنج دوره ای و 34 دوره ای ارائه می دهد. سیستم هوش مصنوعی Elliott Wave International، EWAVES، تمام قوانین و دستورالعمل‌های موج الیوت را برای تولید تجزیه و تحلیل خودکار امواج الیوت به داده‌ها اعمال می‌کند.

پیش بینی بازار بر اساس الگوهای موج

الیوت بر اساس ویژگی های قابل اعتمادی که در الگوهای موجی کشف کرده بود، پیش بینی های دقیقی از بازار سهام انجام داد. یک موج ضربه ای، که شبکه در همان جهت روند بزرگتر حرکت می کند، همیشه پنج موج را در الگوی خود نشان می دهد. از سوی دیگر، یک موج اصلاحی، در جهت مخالف روند اصلی حرکت می کند. در مقیاس کوچکتر، در درون هر یک از امواج تکانشی، پنج موج دوباره می توان یافت.

تفاوت نئوویو و الیوت در تحلیل تکنیکال را در لینک مربوطه بخوانید.

این الگوی بعدی تا بی نهایت در مقیاس های کوچکتر تکرار می شود. الیوت این ساختار فراکتال را در بازارهای مالی در دهه 1930 کشف کرد اما تنها چند دهه بعد دانشمندان فراکتال ها را تشخیص داده و آنها را به صورت ریاضی نشان دادند.

در بازارهای مالی، ما می دانیم که "آنچه بالا می رود، باید پایین بیاید"، زیرا حرکت قیمت به سمت بالا یا پایین همیشه با یک حرکت مخالف همراه است. عمل قیمت به روندها و اصلاحات تقسیم می شود. روندها جهت اصلی قیمت ها را نشان می دهند، در حالی که اصلاحات برخلاف روند حرکت می کنند.

بازارهای مالی به یکی از مسیرهای طلایی برای رسیدن به استقلال مالی تبدیل شده است، رکن اساسی برای موفقیت در این حوزه دیدن آموزش است، برای دیدن آموزش می توانید به ویدیوهای آموزش اتکا کنید و یا حتی کتاب بخوانید، ضعف کتاب این است که می تواند برای بسیاری از افراد حوصله سربر باشد و آنجوری که باید و شاید نمی تواند آموزش را به صورت کامل به شما تقدیم کند، لذا بهترین گزینه برای بیشتر افراد دیدن آموزش به صورت حضوری و ویدیویی است، یکی از نکات مهمی که باید به آن توجه کنید این است که بدانید که چه کسی را برای دیدن آموزش انتخاب می کنید، یکی از بهترین مدرسان بازار مالی در تمامی مارکت ها را می توان به جرعت علیرضا محرابی معرفی کرد، طوری که وی با آموزش ارز دیجیتال خود توانست بسیاری از افراد را در این حوزه از لحاظ دانش معاملاتی بالا ببرد.

اما نکته حائز اهمیت این است که اپلیکیشن علیرضا محرابی توانسته بسیاری از نکات بازارهای مالی همچون کریپتوکارنسی و بورس را در خود جا داده است، با دانلود این برنامه می توانید در این راه بسیاری از نکات را یاد بگیرید.

برخی از امکانات

دسترسی به محتوای کانال‌های پشتیبانی

نمایش زنده قیمت ارزهای دیجیتال منتخب

مشاهده استوری‌های روزانه و هایلایت‌ها

امکان خرید و مشاهده دوره‌ها

دسترسی به اطلاعات ناحیه کاربری

امکان ارسال و پیگیری تیکت و ...

لینک دانلود اپلیکیشن بازار مالی

اندیکاتور ATR که مخفف شده کلمه Average True Range است به معنای اندیکاتور دامنه واقعی است. این اندیکاتور در دسته اندیکاتورهای نوسان گیر محسوب می شود. این اندیکاتور بیشتر مخصوص بازارهایی است که دارای هیجانات و نوسان های شدید هستند. در ادامه این مطلب در خصوص اندیکاتور ATR، اجزای آن و فعال سازی اندیکاتور روی متاتریدر صحبت می کنیم.

درباره اندیکاتور ATR

میانگین دامنه واقعی شاخصی است که نوسانات را اندازه گیری می کند. این اندیکاتور توسط جی.ولز وایلدر (J. Welles Wilder) توسعه داده شده و اولین بار در کتاب او، مفاهیم جدید در سیستم های تحلیل تکنیکال (در سال 1978)، ذکر شد. شاخص میانگین دامنه واقعی (ATR) نشان می دهد که قیمت یک دارایی در یک دوره زمانی چقدر تغییر کرده است. به عبارت دیگر، نشان می دهد که دارایی چقدر نوسان داشته است. این اندیکاتور به معامله‌گران کمک می‌کند تا پیش‌بینی کنند که قیمت یک دارایی در آینده تا چه اندازه ممکن است حرکت کند و همچنین هنگام تصمیم‌گیری برای تعیین فاصله حد ضرر یا هدف سود مفید است.

ATR نوعی میانگین متحرک حرکت قیمت دارایی و معمولاً در یک دوره 14 روزه است اما بسته به استراتژی شما می تواند متفاوت باشد. معامله گران از این اندیکاتور می توانند برای نمودارهای ساعتی، روزانه و یا هفتگی استفاده کنند. در این اندیکاتور محدوده واقعی یا همان (True Range | TR) اهمیت بسیار زیادی دارد. نحوه محاسبه آن به صورت فرمول ریاضی زیر است:

TR=max[(High−Low),∣High−Closeprev∣,∣Low−Closeprev∣]TR=max[(High−Low),∣High−Closeprev∣,∣Low−Closeprev∣]

اجزای این اندیکاتور:

TR: محدوده واقعی

High: قیمت بالای دوره زمانی انتخابی

Low: قیمت پایین دوره زمانی انتخابی

Close: به قیمت بسته شدن دوره زمانی

Closeprev: قیمت بسته شدن دوره زمانی قبلی

اندیکاتور ATR در نمودار به عنوان یک خط میانگین متحرک ظاهر می شود. تصویر زیر نشان می دهد که چگونه اندیکاتور ATR معمولاً در نمودار ظاهر می شود:

خط آبی در نمودار نشان دهنده تغییر در نوسان قیمت است.

در گوشه سمت چپ بالا می توانید مقدار واقعی ( 0.0065 را در این مثال) ببینید. این محدوده پیپ هایی (کوچکترین واحد محاسبات سود و ضرر در بازارهای مالی) است که قیمت در بازه زمانی معین تغییر کرده است. نمودار فوق یک نمودار روزانه است و بنابراین در این حالت، نوسانات قیمت به طور متوسط 65 پیپ در 14 روز گذشته است.

با استفاده از این مقدار، معامله گران می توانند انتظار داشته باشند که حرکت قیمت در روز معین 65 پیپ حرکت کند.

نوسانات یک دارایی می تواند افزایش یا کاهش یابد. وقتی خط بالا می رود، این بدان معنی است که نوسانات دارایی در حال افزایش است. وقتی خط پایین می‌رود، به این معنی است که نوسانات در حال کاهش است. تصویر زیر نشان می دهد که چگونه ATR نوسانات بالا و پایین را نشان می دهد:

1: نوسانات بالا با ATR بالاتر و محدوده روزانه بزرگتر نشان داده شده است.

2: نوسانات کم با ATR کمتر و محدوده روزانه کمتر نشان داده شده است.

فعال سازی اندیکاتور ATR در متاتریدر

برای استفاده از اندیکاتور ATR می توانید از پلتفرم معاملاتی متاتریدر استفاده کنید. پس از ثبت نام در متاتریدر، وارد شوید. در تب insert به دنبال گزینه indicators بگردید و در آن Average True Range را تایپ کنید. بهتر است به یاد داشته باشید که استفاده از این اندیکاتور به تنهایی برای شما کافی نیست و لازم است تا از ابزارهای دیگر تحلیل بازارهای مالی نیز استفاده کنید. چراکه نمایش میزان نوسانات بازار به تنهایی موجب سود شما نخواهد شد.

ترید و معامله با اندیکاتور ATR

همانطور که گفته شد معامله‌گران از ATR استفاده می‌کنند تا پیش بینی کنند که انتظار می‌رود قیمت یک دارایی روزانه تا چه اندازه حرکت کند؟ از این اطلاعات می توان برای تعیین فاصله هدف سود/حد ضرر از نقطه ورود استفاده کرد.

به عنوان مثال، اگر اندیکاتور ATR مقدار 100 پیپ را نشان می دهد و روندی که مشاهده می کنید از 100 پیپ فراتر رفته باشد، احتمال پایان روند بیشتر است.

نمودار زیر نشان می‌دهد که چگونه یک تریدر می‌تواند از ATR استفاده کند تا ببیند قیمت احتمالاً تا چه اندازه حرکت می‌کند.

1: در زمان کندل هایلایت شده، ATR 125 پیپ است که با خط مشکی و مقدار سمت راست اندیکاتور نشان داده می شود.

2: ورود طولانی در ابتدای روز آغاز می شود.

3: هدف سود با استفاده از مقدار ATR 125 پیپ قرار می گیرد.

استفاده از ATR برای حد ضرر

همچنین می توانید از ATR برای قرار دادن حد ضرر خود با استفاده از همان اصل استفاده کنید. از آنجایی که ATR به شما نشان می دهد که قیمت تا چه حد حرکت خواهد کرد، می توانید حد ضرر خود را بر اساس آن تنظیم کنید. با تنظیم حد ضرر خود با توجه به محدوده روزانه حرکت قیمت دارایی، می توانید به طور موثر از "سر و صدای" بازار جلوگیری کنید، (حرکات موقت قیمت به بالا و پایین در حالی که قیمت در جهت کلی حرکت می کند).

اگر قیمت پس از آن به حد ضرر شما برسد، به این معنی است که محدوده قیمت روزانه در جهت مخالف معامله شما در حال افزایش است و شما می خواهید در اسرع وقت ضرر خود را کاهش دهید.

بنابراین استفاده از مقدار ATR برای قرار دادن حد ضرر بهینه است، زیرا به شما این امکان را می‌دهد تا حد ضرر خود را در حداکثر فاصله قرار دهید و از هرگونه نویز بازار جلوگیری کنید، در حالی که از کوتاه‌ترین حد ضرر ممکن برای انجام این کار استفاده کنید.

حساسیت اندیکاتور ATR به تغییر تنظیمات

اندیکاتور ATR را می توان روی دوره های زمانی مختلفی تنظیم کرد که بر میزان حساسیت اندیکاتور تأثیر می گذارد.

تنظیم استاندارد برای ATR 14 است، به این معنی که این اندیکاتور نوسان قیمت را بر اساس 14 دوره اخیر اندازه گیری می کند. همانطور که در بالا ذکر شد، این معمولا 14 روز است.

تصاویر زیر نشان می دهد که چگونه این دو مورد در نمودارها متفاوت ظاهر می شوند:

• استفاده از یک تنظیم ATR کمتر از 14 نشانگر را حساس‌تر می‌کند و یک خط میانگین متحرک پرشکاف و متلاطم ایجاد می‌کند.

در تصویر بالا، ATR روی 7 تنظیم شده است (گوشه سمت چپ بالای پنجره اندیکاتور)، که دقیقاً نصف تنظیمات استاندارد 14 است. این باعث شده است که خط ATR کاملاً متلاطم به نظر برسد.

• تنظیم ATR بالاتر از 14 باعث می شود حساسیت کمتری داشته باشد و خط صاف تری ایجاد می کند.

در تصویر بالا، ATR روی 28 تنظیم شده است که در نتیجه یک خط ATR بسیار صاف تر است.

هنگام تغییر تنظیمات ATR، مهم است که بررسی کنید آیا تغییرات شما واقعاً نتایج معاملات شما را بهبود می بخشد یا بدتر می کند.

برای تعیین اینکه کدام تنظیمات برای استراتژی و سبک معاملاتی شخصی شما مناسب تر است، یک سری معاملات را با استفاده از هر یک از تنظیماتی که می خواهید آزمایش کنید، انجام دهید، نتایج را در دفتر یادداشت معاملاتی خود ثبت کنید و سپس آنها را مقایسه کنید تا ببینید کدام تنظیمات برای شما سودآورتر است.

جمع بندی

در این مطلب در مورد اندیکاتور ATR صحبت کردیم. اندیکاتور ATR یا میانگین دامنه واقعی یکی از اندیکاتورهای مورد استفاده تحلیلگران و معامله گران است که نشان می دهد که قیمت یک دارایی در یک دوره زمانی خاص چقدر در نوسان بوده است و به معامله گران کمک می کند تا نوسانات قیمت آتی را پیش بینی کنند. این اندیکاتور شبیه به نشانگر میانگین محدوده روزانه (ADR) است اما می تواند برای هر بازه زمانی اعمال شود.

ATR در نمودارها به عنوان یک خط میانگین متحرک نشان داده شده است و معمولاً برای سفارش‌های مدیریت ریسک استفاده می‌شود (معامله‌گران معمولاً زمانی که ATR قیمت بالا است از حد ضررهای بزرگ‌تر و زمانی که ATR پایین است از حد ضررهای کوچک‌تر استفاده می‌کنند). اما اطلاعاتی در مورد جهت قیمت، نقاط ورود یا اینکه آیا یک قیمت در حال روند است یا معامله یک طرفه، ارائه نمی کند. تغییر تنظیمات اندیکاتور ATR از 14 دوره استاندارد، بر حساسیت اندیکاتور تأثیر می گذارد، به این معنا که استفاده از تنظیمات کمتر از 14 اندیکاتور را حساس‌تر می‌کند و در نتیجه خط ATR پرنوسان تر و متلاطم تر می‌شود و همچنین استفاده از تنظیمات بالاتر از 14 باعث می شود که اندیکاتور حساسیت کمتری داشته باشد و در نتیجه خط ATR صاف تر می شود.

اندیکاتور ATR که مخفف شده کلمه Average True Range است به معنای اندیکاتور دامنه واقعی است. این اندیکاتور در دسته اندیکاتورهای نوسان گیر محسوب می شود. این اندیکاتور بیشتر مخصوص بازارهایی است که دارای هیجانات و نوسان های شدید هستند. در ادامه این مطلب در خصوص اندیکاتور ATR، اجزای آن و فعال سازی اندیکاتور روی متاتریدر صحبت می کنیم.

درباره اندیکاتور ATR

میانگین دامنه واقعی شاخصی است که نوسانات را اندازه گیری می کند. این اندیکاتور توسط جی.ولز وایلدر (J. Welles Wilder) توسعه داده شده و اولین بار در کتاب او، مفاهیم جدید در سیستم های تحلیل تکنیکال (در سال 1978)، ذکر شد. شاخص میانگین دامنه واقعی (ATR) نشان می دهد که قیمت یک دارایی در یک دوره زمانی چقدر تغییر کرده است. به عبارت دیگر، نشان می دهد که دارایی چقدر نوسان داشته است. این اندیکاتور به معامله‌گران کمک می‌کند تا پیش‌بینی کنند که قیمت یک دارایی در آینده تا چه اندازه ممکن است حرکت کند و همچنین هنگام تصمیم‌گیری برای تعیین فاصله حد ضرر یا هدف سود مفید است.

ATR نوعی میانگین متحرک حرکت قیمت دارایی و معمولاً در یک دوره 14 روزه است اما بسته به استراتژی شما می تواند متفاوت باشد. معامله گران از این اندیکاتور می توانند برای نمودارهای ساعتی، روزانه و یا هفتگی استفاده کنند. در این اندیکاتور محدوده واقعی یا همان (True Range | TR) اهمیت بسیار زیادی دارد. نحوه محاسبه آن به صورت فرمول ریاضی زیر است:

TR=max[(High−Low),∣High−Closeprev∣,∣Low−Closeprev∣]TR=max[(High−Low),∣High−Closeprev∣,∣Low−Closeprev∣]

اجزای این اندیکاتور:

TR: محدوده واقعی

High: قیمت بالای دوره زمانی انتخابی

Low: قیمت پایین دوره زمانی انتخابی

Close: به قیمت بسته شدن دوره زمانی

Closeprev: قیمت بسته شدن دوره زمانی قبلی

اندیکاتور ATR در نمودار به عنوان یک خط میانگین متحرک ظاهر می شود. تصویر زیر نشان می دهد که چگونه اندیکاتور ATR معمولاً در نمودار ظاهر می شود:

خط آبی در نمودار نشان دهنده تغییر در نوسان قیمت است.

در گوشه سمت چپ بالا می توانید مقدار واقعی ( 0.0065 را در این مثال) ببینید. این محدوده پیپ هایی (کوچکترین واحد محاسبات سود و ضرر در بازارهای مالی) است که قیمت در بازه زمانی معین تغییر کرده است. نمودار فوق یک نمودار روزانه است و بنابراین در این حالت، نوسانات قیمت به طور متوسط 65 پیپ در 14 روز گذشته است.

با استفاده از این مقدار، معامله گران می توانند انتظار داشته باشند که حرکت قیمت در روز معین 65 پیپ حرکت کند.

نوسانات یک دارایی می تواند افزایش یا کاهش یابد. وقتی خط بالا می رود، این بدان معنی است که نوسانات دارایی در حال افزایش است. وقتی خط پایین می‌رود، به این معنی است که نوسانات در حال کاهش است. تصویر زیر نشان می دهد که چگونه ATR نوسانات بالا و پایین را نشان می دهد:

1: نوسانات بالا با ATR بالاتر و محدوده روزانه بزرگتر نشان داده شده است.

2: نوسانات کم با ATR کمتر و محدوده روزانه کمتر نشان داده شده است.

فعال سازی اندیکاتور ATR در متاتریدر

برای استفاده از اندیکاتور ATR می توانید از پلتفرم معاملاتی متاتریدر استفاده کنید. پس از ثبت نام در متاتریدر، وارد شوید. در تب insert به دنبال گزینه indicators بگردید و در آن Average True Range را تایپ کنید. بهتر است به یاد داشته باشید که استفاده از این اندیکاتور به تنهایی برای شما کافی نیست و لازم است تا از ابزارهای دیگر تحلیل بازارهای مالی نیز استفاده کنید. چراکه نمایش میزان نوسانات بازار به تنهایی موجب سود شما نخواهد شد.

ترید و معامله با اندیکاتور ATR

همانطور که گفته شد معامله‌گران از ATR استفاده می‌کنند تا پیش بینی کنند که انتظار می‌رود قیمت یک دارایی روزانه تا چه اندازه حرکت کند؟ از این اطلاعات می توان برای تعیین فاصله هدف سود/حد ضرر از نقطه ورود استفاده کرد.

به عنوان مثال، اگر اندیکاتور ATR مقدار 100 پیپ را نشان می دهد و روندی که مشاهده می کنید از 100 پیپ فراتر رفته باشد، احتمال پایان روند بیشتر است.

نمودار زیر نشان می‌دهد که چگونه یک تریدر می‌تواند از ATR استفاده کند تا ببیند قیمت احتمالاً تا چه اندازه حرکت می‌کند.

1: در زمان کندل هایلایت شده، ATR 125 پیپ است که با خط مشکی و مقدار سمت راست اندیکاتور نشان داده می شود.

2: ورود طولانی در ابتدای روز آغاز می شود.

3: هدف سود با استفاده از مقدار ATR 125 پیپ قرار می گیرد.

استفاده از ATR برای حد ضرر

همچنین می توانید از ATR برای قرار دادن حد ضرر خود با استفاده از همان اصل استفاده کنید. از آنجایی که ATR به شما نشان می دهد که قیمت تا چه حد حرکت خواهد کرد، می توانید حد ضرر خود را بر اساس آن تنظیم کنید. با تنظیم حد ضرر خود با توجه به محدوده روزانه حرکت قیمت دارایی، می توانید به طور موثر از "سر و صدای" بازار جلوگیری کنید، (حرکات موقت قیمت به بالا و پایین در حالی که قیمت در جهت کلی حرکت می کند).

اگر قیمت پس از آن به حد ضرر شما برسد، به این معنی است که محدوده قیمت روزانه در جهت مخالف معامله شما در حال افزایش است و شما می خواهید در اسرع وقت ضرر خود را کاهش دهید.

بنابراین استفاده از مقدار ATR برای قرار دادن حد ضرر بهینه است، زیرا به شما این امکان را می‌دهد تا حد ضرر خود را در حداکثر فاصله قرار دهید و از هرگونه نویز بازار جلوگیری کنید، در حالی که از کوتاه‌ترین حد ضرر ممکن برای انجام این کار استفاده کنید.

حساسیت اندیکاتور ATR به تغییر تنظیمات

اندیکاتور ATR را می توان روی دوره های زمانی مختلفی تنظیم کرد که بر میزان حساسیت اندیکاتور تأثیر می گذارد.

تنظیم استاندارد برای ATR 14 است، به این معنی که این اندیکاتور نوسان قیمت را بر اساس 14 دوره اخیر اندازه گیری می کند. همانطور که در بالا ذکر شد، این معمولا 14 روز است.

تصاویر زیر نشان می دهد که چگونه این دو مورد در نمودارها متفاوت ظاهر می شوند:

• استفاده از یک تنظیم ATR کمتر از 14 نشانگر را حساس‌تر می‌کند و یک خط میانگین متحرک پرشکاف و متلاطم ایجاد می‌کند.

در تصویر بالا، ATR روی 7 تنظیم شده است (گوشه سمت چپ بالای پنجره اندیکاتور)، که دقیقاً نصف تنظیمات استاندارد 14 است. این باعث شده است که خط ATR کاملاً متلاطم به نظر برسد.

• تنظیم ATR بالاتر از 14 باعث می شود حساسیت کمتری داشته باشد و خط صاف تری ایجاد می کند.

در تصویر بالا، ATR روی 28 تنظیم شده است که در نتیجه یک خط ATR بسیار صاف تر است.

هنگام تغییر تنظیمات ATR، مهم است که بررسی کنید آیا تغییرات شما واقعاً نتایج معاملات شما را بهبود می بخشد یا بدتر می کند.

برای تعیین اینکه کدام تنظیمات برای استراتژی و سبک معاملاتی شخصی شما مناسب تر است، یک سری معاملات را با استفاده از هر یک از تنظیماتی که می خواهید آزمایش کنید، انجام دهید، نتایج را در دفتر یادداشت معاملاتی خود ثبت کنید و سپس آنها را مقایسه کنید تا ببینید کدام تنظیمات برای شما سودآورتر است.

جمع بندی

در این مطلب در مورد اندیکاتور ATR صحبت کردیم. اندیکاتور ATR یا میانگین دامنه واقعی یکی از اندیکاتورهای مورد استفاده تحلیلگران و معامله گران است که نشان می دهد که قیمت یک دارایی در یک دوره زمانی خاص چقدر در نوسان بوده است و به معامله گران کمک می کند تا نوسانات قیمت آتی را پیش بینی کنند. این اندیکاتور شبیه به نشانگر میانگین محدوده روزانه (ADR) است اما می تواند برای هر بازه زمانی اعمال شود.

ATR در نمودارها به عنوان یک خط میانگین متحرک نشان داده شده است و معمولاً برای سفارش‌های مدیریت ریسک استفاده می‌شود (معامله‌گران معمولاً زمانی که ATR قیمت بالا است از حد ضررهای بزرگ‌تر و زمانی که ATR پایین است از حد ضررهای کوچک‌تر استفاده می‌کنند). اما اطلاعاتی در مورد جهت قیمت، نقاط ورود یا اینکه آیا یک قیمت در حال روند است یا معامله یک طرفه، ارائه نمی کند. تغییر تنظیمات اندیکاتور ATR از 14 دوره استاندارد، بر حساسیت اندیکاتور تأثیر می گذارد، به این معنا که استفاده از تنظیمات کمتر از 14 اندیکاتور را حساس‌تر می‌کند و در نتیجه خط ATR پرنوسان تر و متلاطم تر می‌شود و همچنین استفاده از تنظیمات بالاتر از 14 باعث می شود که اندیکاتور حساسیت کمتری داشته باشد و در نتیجه خط ATR صاف تر می شود.

اندیکاتور ATR که مخفف شده کلمه Average True Range است به معنای اندیکاتور دامنه واقعی است. این اندیکاتور در دسته اندیکاتورهای نوسان گیر محسوب می شود. این اندیکاتور بیشتر مخصوص بازارهایی است که دارای هیجانات و نوسان های شدید هستند. در ادامه این مطلب در خصوص اندیکاتور ATR، اجزای آن و فعال سازی اندیکاتور روی متاتریدر صحبت می کنیم.

درباره اندیکاتور ATR

میانگین دامنه واقعی شاخصی است که نوسانات را اندازه گیری می کند. این اندیکاتور توسط جی.ولز وایلدر (J. Welles Wilder) توسعه داده شده و اولین بار در کتاب او، مفاهیم جدید در سیستم های تحلیل تکنیکال (در سال 1978)، ذکر شد. شاخص میانگین دامنه واقعی (ATR) نشان می دهد که قیمت یک دارایی در یک دوره زمانی چقدر تغییر کرده است. به عبارت دیگر، نشان می دهد که دارایی چقدر نوسان داشته است. این اندیکاتور به معامله‌گران کمک می‌کند تا پیش‌بینی کنند که قیمت یک دارایی در آینده تا چه اندازه ممکن است حرکت کند و همچنین هنگام تصمیم‌گیری برای تعیین فاصله حد ضرر یا هدف سود مفید است.

ATR نوعی میانگین متحرک حرکت قیمت دارایی و معمولاً در یک دوره 14 روزه است اما بسته به استراتژی شما می تواند متفاوت باشد. معامله گران از این اندیکاتور می توانند برای نمودارهای ساعتی، روزانه و یا هفتگی استفاده کنند. در این اندیکاتور محدوده واقعی یا همان (True Range | TR) اهمیت بسیار زیادی دارد. نحوه محاسبه آن به صورت فرمول ریاضی زیر است:

TR=max[(High−Low),∣High−Closeprev∣,∣Low−Closeprev∣]TR=max[(High−Low),∣High−Closeprev∣,∣Low−Closeprev∣]

اجزای این اندیکاتور:

TR: محدوده واقعی

High: قیمت بالای دوره زمانی انتخابی

Low: قیمت پایین دوره زمانی انتخابی

Close: به قیمت بسته شدن دوره زمانی

Closeprev: قیمت بسته شدن دوره زمانی قبلی

اندیکاتور ATR در نمودار به عنوان یک خط میانگین متحرک ظاهر می شود. تصویر زیر نشان می دهد که چگونه اندیکاتور ATR معمولاً در نمودار ظاهر می شود:

خط آبی در نمودار نشان دهنده تغییر در نوسان قیمت است.

در گوشه سمت چپ بالا می توانید مقدار واقعی ( 0.0065 را در این مثال) ببینید. این محدوده پیپ هایی (کوچکترین واحد محاسبات سود و ضرر در بازارهای مالی) است که قیمت در بازه زمانی معین تغییر کرده است. نمودار فوق یک نمودار روزانه است و بنابراین در این حالت، نوسانات قیمت به طور متوسط 65 پیپ در 14 روز گذشته است.

با استفاده از این مقدار، معامله گران می توانند انتظار داشته باشند که حرکت قیمت در روز معین 65 پیپ حرکت کند.

نوسانات یک دارایی می تواند افزایش یا کاهش یابد. وقتی خط بالا می رود، این بدان معنی است که نوسانات دارایی در حال افزایش است. وقتی خط پایین می‌رود، به این معنی است که نوسانات در حال کاهش است. تصویر زیر نشان می دهد که چگونه ATR نوسانات بالا و پایین را نشان می دهد:

1: نوسانات بالا با ATR بالاتر و محدوده روزانه بزرگتر نشان داده شده است.

2: نوسانات کم با ATR کمتر و محدوده روزانه کمتر نشان داده شده است.

فعال سازی اندیکاتور ATR در متاتریدر

برای استفاده از اندیکاتور ATR می توانید از پلتفرم معاملاتی متاتریدر استفاده کنید. پس از ثبت نام در متاتریدر، وارد شوید. در تب insert به دنبال گزینه indicators بگردید و در آن Average True Range را تایپ کنید. بهتر است به یاد داشته باشید که استفاده از این اندیکاتور به تنهایی برای شما کافی نیست و لازم است تا از ابزارهای دیگر تحلیل بازارهای مالی نیز استفاده کنید. چراکه نمایش میزان نوسانات بازار به تنهایی موجب سود شما نخواهد شد.

ترید و معامله با اندیکاتور ATR

همانطور که گفته شد معامله‌گران از ATR استفاده می‌کنند تا پیش بینی کنند که انتظار می‌رود قیمت یک دارایی روزانه تا چه اندازه حرکت کند؟ از این اطلاعات می توان برای تعیین فاصله هدف سود/حد ضرر از نقطه ورود استفاده کرد.

به عنوان مثال، اگر اندیکاتور ATR مقدار 100 پیپ را نشان می دهد و روندی که مشاهده می کنید از 100 پیپ فراتر رفته باشد، احتمال پایان روند بیشتر است.

نمودار زیر نشان می‌دهد که چگونه یک تریدر می‌تواند از ATR استفاده کند تا ببیند قیمت احتمالاً تا چه اندازه حرکت می‌کند.

1: در زمان کندل هایلایت شده، ATR 125 پیپ است که با خط مشکی و مقدار سمت راست اندیکاتور نشان داده می شود.

2: ورود طولانی در ابتدای روز آغاز می شود.

3: هدف سود با استفاده از مقدار ATR 125 پیپ قرار می گیرد.

استفاده از ATR برای حد ضرر

همچنین می توانید از ATR برای قرار دادن حد ضرر خود با استفاده از همان اصل استفاده کنید. از آنجایی که ATR به شما نشان می دهد که قیمت تا چه حد حرکت خواهد کرد، می توانید حد ضرر خود را بر اساس آن تنظیم کنید. با تنظیم حد ضرر خود با توجه به محدوده روزانه حرکت قیمت دارایی، می توانید به طور موثر از "سر و صدای" بازار جلوگیری کنید، (حرکات موقت قیمت به بالا و پایین در حالی که قیمت در جهت کلی حرکت می کند).

اگر قیمت پس از آن به حد ضرر شما برسد، به این معنی است که محدوده قیمت روزانه در جهت مخالف معامله شما در حال افزایش است و شما می خواهید در اسرع وقت ضرر خود را کاهش دهید.

بنابراین استفاده از مقدار ATR برای قرار دادن حد ضرر بهینه است، زیرا به شما این امکان را می‌دهد تا حد ضرر خود را در حداکثر فاصله قرار دهید و از هرگونه نویز بازار جلوگیری کنید، در حالی که از کوتاه‌ترین حد ضرر ممکن برای انجام این کار استفاده کنید.

حساسیت اندیکاتور ATR به تغییر تنظیمات

اندیکاتور ATR را می توان روی دوره های زمانی مختلفی تنظیم کرد که بر میزان حساسیت اندیکاتور تأثیر می گذارد.

تنظیم استاندارد برای ATR 14 است، به این معنی که این اندیکاتور نوسان قیمت را بر اساس 14 دوره اخیر اندازه گیری می کند. همانطور که در بالا ذکر شد، این معمولا 14 روز است.

تصاویر زیر نشان می دهد که چگونه این دو مورد در نمودارها متفاوت ظاهر می شوند:

• استفاده از یک تنظیم ATR کمتر از 14 نشانگر را حساس‌تر می‌کند و یک خط میانگین متحرک پرشکاف و متلاطم ایجاد می‌کند.

در تصویر بالا، ATR روی 7 تنظیم شده است (گوشه سمت چپ بالای پنجره اندیکاتور)، که دقیقاً نصف تنظیمات استاندارد 14 است. این باعث شده است که خط ATR کاملاً متلاطم به نظر برسد.

• تنظیم ATR بالاتر از 14 باعث می شود حساسیت کمتری داشته باشد و خط صاف تری ایجاد می کند.

در تصویر بالا، ATR روی 28 تنظیم شده است که در نتیجه یک خط ATR بسیار صاف تر است.

هنگام تغییر تنظیمات ATR، مهم است که بررسی کنید آیا تغییرات شما واقعاً نتایج معاملات شما را بهبود می بخشد یا بدتر می کند.

برای تعیین اینکه کدام تنظیمات برای استراتژی و سبک معاملاتی شخصی شما مناسب تر است، یک سری معاملات را با استفاده از هر یک از تنظیماتی که می خواهید آزمایش کنید، انجام دهید، نتایج را در دفتر یادداشت معاملاتی خود ثبت کنید و سپس آنها را مقایسه کنید تا ببینید کدام تنظیمات برای شما سودآورتر است.

جمع بندی

در این مطلب در مورد اندیکاتور ATR صحبت کردیم. اندیکاتور ATR یا میانگین دامنه واقعی یکی از اندیکاتورهای مورد استفاده تحلیلگران و معامله گران است که نشان می دهد که قیمت یک دارایی در یک دوره زمانی خاص چقدر در نوسان بوده است و به معامله گران کمک می کند تا نوسانات قیمت آتی را پیش بینی کنند. این اندیکاتور شبیه به نشانگر میانگین محدوده روزانه (ADR) است اما می تواند برای هر بازه زمانی اعمال شود.

ATR در نمودارها به عنوان یک خط میانگین متحرک نشان داده شده است و معمولاً برای سفارش‌های مدیریت ریسک استفاده می‌شود (معامله‌گران معمولاً زمانی که ATR قیمت بالا است از حد ضررهای بزرگ‌تر و زمانی که ATR پایین است از حد ضررهای کوچک‌تر استفاده می‌کنند). اما اطلاعاتی در مورد جهت قیمت، نقاط ورود یا اینکه آیا یک قیمت در حال روند است یا معامله یک طرفه، ارائه نمی کند. تغییر تنظیمات اندیکاتور ATR از 14 دوره استاندارد، بر حساسیت اندیکاتور تأثیر می گذارد، به این معنا که استفاده از تنظیمات کمتر از 14 اندیکاتور را حساس‌تر می‌کند و در نتیجه خط ATR پرنوسان تر و متلاطم تر می‌شود و همچنین استفاده از تنظیمات بالاتر از 14 باعث می شود که اندیکاتور حساسیت کمتری داشته باشد و در نتیجه خط ATR صاف تر می شود.

بسیاری از معامله گران یا از اهمیت واگرایی بی اطلاع هستند یا نمی توانند مفهوم واگرایی را با استفاده از اندیکاتورها به طور دقیق اعمال کنند. واگرایی ها توسط معامله گران و در تلاش برای تعیین اینکه آیا روند ضعیف تر می شود استفاده می شود که ممکن است منجر به معکوس شدن یا ادامه روند شود. اگر می خواهید یک معامله گر یا سرمایه گذار موفق شوید، باید یاد بگیرید که چگونه واگرایی را مانند یک حرفه ای تشخیص دهید و معامله کنید. قبل از اینکه به بهترین اندیکاتورها برای تشخیص واگرایی بپردازیم، مروری بر مفهوم واگرایی خواهیم داشت.

واگرایی چیست؟

واگرایی (Divergence) زمانی است که قیمت یک دارایی در جهت مخالف یک شاخص فنی (یک اندیکاتور) یا برخلاف سایر داده ها حرکت می کند. واگرایی هشدار می دهد که روند فعلی قیمت ممکن است ضعیف شود و در برخی موارد ممکن است منجر به تغییر جهت قیمت شود.

دونوع واگرایی مثبت و منفی وجود دارد. واگرایی مثبت نشان می دهد که حرکت بالاتر در قیمت دارایی و واگرایی منفی نشان می دهد که حرکت پایین تر در دارایی امکان پذیر است.

چند نکته درمورد واگرایی وجود دارد:

• واگرایی می تواند بین قیمت یک دارایی و تقریباً هر شاخص یا داده فنی یا اساسی رخ دهد. اگرچه، زمانی که قیمت در جهت مخالف یک اندیکاتور فنی حرکت می کند، معمولاً از واگرایی توسط معامله گران فنی استفاده می شود.
• سیگنال های واگرایی مثبت قیمت نشان دهنده این است که بازار می تواند به زودی شروع به صعود کند و زمانی اتفاق می‌افتد که قیمت به سمت پایین‌تر حرکت می‌کند، اما یک شاخص فنی بالاتر می‌رود یا سیگنال‌های صعودی را نشان می‌دهد.
• واگرایی منفی به کاهش قیمت ها در آینده اشاره دارد و زمانی اتفاق می‌افتد که قیمت بالاتر می‌رود اما یک اندیکاتور فنی پایین‌تر می‌رود یا سیگنال‌های نزولی را نشان می‌دهد.
• نباید به طور انحصاری به واگرایی تکیه کرد، زیرا سیگنال های ترید را به موقع ارائه نمی دهد. واگرایی می تواند برای مدت طولانی بدون تغییر قیمت ادامه یابد.

اما حالا که با مفهوم واگرایی آشنا شدیم، چگونه واگرایی را شناسایی و برمبنای تشخیص آن معامله کنیم؟ بهترین اندیکاتورها برای تشخیص واگرایی کدام هستند؟ در ادامه به اندیکاتورهایی اشاره می کنیم که به عنوان بهترین اندیکاتورها برای تشخیص واگرایی شناخته می شوند.

بهترین اندیکاتورها برای تشخیص واگرایی

اندیکاتور قدرت نسبی (RSI)

شاخص قدرت نسبی یا Relative Strength Index یک شاخص قدرتمند و یکی از قابل اعتمادترین نوسانگرها (در صورت استفاده صحیح) است. شاخص قدرت نسبی برای جستجوی واگرایی بین RSI و قیمت سهام است. معامله گران RSI را به دلیل دقت آن، یکی از بهترین اندیکاتورها برای تشخیص واگرایی می دانند.

• با دو سطح اضافی (70 و 30) وارد محدوده 0 تا 100 می شود.
• RSI فقط کندل های سفید و سیاه و بدون سایه (شدو) را نشان می دهد.
• در صورتی که بازار به سمت پایین می رود، کندل ها معمولاً سیاه هستند، جهت رو به بالا با کندل های سفید به تصویر کشیده می شود.

فرمول ساده RSI به شرح زیر است:

(RSI = Σ white candles / Σ black candles x 100%)

اندیکاتور شاخص کانال کامودیتی(CCI)

یکی دیگر از اندیکاتورهای عالی برای معاملات واگرایی، CCI است. اندیکاتور کانال کامودیتی یا Commodity channel index یک نوسانگر است که در تحلیل تکنیکال برای اندازه گیری تغییرات قیمت سهام از میانگین آماری استفاده می شود. دو روش اصلی توسط معامله گران برای تفسیر شاخص کانال کامودیتی به دنبال واگرایی و به عنوان یک شاخص خرید یا فروش مورد استفاده قرار می گیرد. دونالد لمبرت این ابزار را با قیمت معمولی و متوسط ساده پایه گذاری کرد.

• قیمت معمولی (حداکثر + حداقل + قیمت بسته) ÷ 3 است.
• در این روش میانگین متوسط قیمت نسبت به قیمت بسته کمتر معقول است، بنابراین از زمانی که یک روند ضعیف تر یا بسته می شود، اطلاع می دهد.
• نماهای CCI بین 100- و 100+ در نوسان هستند.
• اگر خط کمتر از 100- باشد، به این معنی است که، برای مثال، یک سهم بیش از حد فروخته شده و قیمت آن رشد خواهد کرد.
• اگر خط بالای 100+ باشد، یک سهم بیش از حد خرید شده و قیمت آن پایین تر می شود.

اندیکاتور حجم متوازن (OBV)

یکی دیگر از ابزارهای مفید برای تشخیص واگرایی ها، اندیکاتور حجم متوازن است که حجم را به تغییر قیمت مرتبط می کند. obv یا On-balance volume نشان می‌دهد که آیا حجم بازار به سمت یک اوراق بهادار می‌رود یا از آن خارج می‌شود یا زمانی که حرکت قیمت توسط obv تأیید نمی‌شود، واگرایی سهام رخ می‌دهد. از obv عمدتاً برای واگرایی های منظم استفاده می شود.

OBV یک اندیکاتور معاملاتی فنی است که از جریان حجم برای پیش‌بینی تغییرات قیمت سهام استفاده می‌کند. جوزف گرانویل برای اولین بار متریک OBV را برای سود بازار سهام در سال 1963 توسعه داد. گرانویل معتقد بود که حجم، نیروی کلیدی پشت بازارها است و OBV را طوری طراحی کرد که پیش‌بینی کند چه زمانی حرکت‌های عمده در بازارها بر اساس تغییرات حجم اتفاق می‌افتد. او معتقد بود که وقتی حجم بدون تغییر قابل توجهی در قیمت سهام به شدت افزایش می یابد، قیمت در نهایت به سمت بالا صعود یا به سمت پایین سقوط می کند.

اندیکاتور تصادفی (Stochastic)

اندیکاتور تصادفی یا Stochastic، یک اندیکاتور عالی در تعیین واگرایی ها است. این نوع اندیکاتور نسبتی از قیمت نزدیک فعلی را به حداکثر یا حداقل در بازه زمانی تعیین شده در نمودار نشان می دهد. 3 نوع تصادفی وجود دارد: سریع، آهسته و کامل. این اندیکاتور در دوره غیر روند کاملاً کار می کند.

اندیکاتور جریان پول (MFI)

از اندیکاتور جریان پول (Money Flow Index) برای تشخیص واگرایی ها استفاده می کنند. این شاخص قدرت جریان پول در داخل و خارج از یک اوراق بهادار یا سهام را اندازه گیری می کند، شاخص جریان پول با شاخص قدرت نسبی مرتبط است اما با یک چرخش، در حالی که RSI فقط قیمت جریان پول را نیز در بر می گیرد. این اندیکاتور حجم را در خود جای می دهد، به همین دلیل شاخص جریان پول در تشخیص واگرایی ها عالی است، زیرا یک مزیت بزرگ نیز دارد که شامل حجم می شود.

اندیکاتور مومنتوم (Momentum)

اندیکاتور مومنتوم (Momentum) می‌تواند سیگنال‌های واگرایی مناسبی تولید کند. اندیکاتورهای مومنتوم در بازارهای مالی و تحلیل تکنیکال برای اندازه گیری سرعت قیمت ها در یک بازه زمانی خاص به منظور ورود و خروج در معامله در لحظه مناسب، عالی هستند. معامله گران قصد دارند زمانی که مومنتوم در حال افزایش است بتوانند وارد شوند، (که نشان می دهد بازار و معامله گران به روند فعلی اعتماد زیادی دارند). یا قصد دارند زمانی که مومنتوم در حال کاهش است، بتوانند خارج شوند، (که نشان‌دهنده عدم اطمینان معامله‌گران است)، زیرا آنها شانس تعقیب قیمت را دوباره ارزیابی می‌کنند.

اندیکاتورهای مومنتوم می توانند بهترین لحظه را برای انجام معامله، خرید یا فروش با شانس بالاتری که بازار به نفع شما حرکت کند را نشان دهد. آنها همچنین می توانند به شما بگویند که چه زمانی حرکت روند ضعیف می شود و شما می توانید از این اطلاعات برای کسب سود یا تنظیم مجدد توقف های انتهایی خود استفاده کنید.

اندیکاتور واگرایی میانگین متحرک (MACD)

در نهایت MACD یا Moving Average Convergence/Divergence احتمالاً پر استفاده ترین و یکی از بهترین اندیکاتورها برای تشخیص واگرایی توسط معامله گران است. این نوع اندیکاتور می تواند مبنایی برای کل سیستم معاملاتی باشد. جهت بازار را با استفاده از میانگین های متحرک نشان می دهد و فاصله بین آنها را محاسبه می کند. در این اندیکاتور هنگامی که خط از علامت صفر به سمت بالا عبور می کند، سیگنالی برای خرید وجود دارد، اگر نزولی باشد، پس از معامله واگرایی، فروش قدم درستی خواهد بود.

معامله گران توجه زیادی به بازار نزولی یا صعودی ثابت دارند (زمانی که MACD زیر یا بالای صفر است)، زیرا زمان بهتری برای اقدام است.

در انتها نکته مهمی که باید به آن اشاره شود این است که هنگام استفاده از تایم فریم های بالاتر، واگرایی ها قابل اطمینان تر هستند، سیگنالی که در نمودار 4 ساعته یا نمودار روزانه تولید می شود قابل اعتمادتر از سیگنال تولید شده در نمودار 15 دقیقه ای است که در آن واگرایی ایجاد می شود. زیرا بازار به سرعت حرکت نمی‌کند و تعریف روندها آسان‌تر است، در تایم فریم های بالاتر شما الگوی در حال توسعه را مشاهده خواهید کرد و برای تصمیم‌گیری درست، زمان خواهید داشت.

از سوی دیگر یک معامله گر ممکن است کارکردهایی را در میان منابع یک پلتفرم معاملاتی ببیند که هرگز فکر نمی کرد چنین توانایی هایی در مورد آنها داشته باشد و یا بینشی را ارائه دهد. اما باید توجه داشت که بهترین شاخص واگرایی وجود ندارد، هر یک از آنها مزایا و معایب خود را دارند. هر متخصص برای استراتژی خود بهترین را انتخاب می کند.